Sa Aking Pagbabalik part 12

Sa Aking Pagbabalik part 12

Habang ako ay umaawit...

“Dindo hindi ko alam ganyan pala kaganda ang tinig ni Anghelo” sambit ni Marie habang nakatulala

“oo nga parang Anghel ang tinig nya” tugon ni Dindo habang nakatulala din

Habang lumuluha si Papa at nakatitig siya sa akin

“ang tinig na yun hindi ako maaring magkamali, anak ko” habang patuloy na lumuluha si Papa

“Pa sabi ko na tama ang nararamdaman ko eh siya nga si Jey, Pa siya nga ang bunso naming kapatid” habang iyak ng iyak si Kuya Justin

“buhay siya Pa buhay si Jey” si Kuya John habang iyak din ng iyak

Samantala si Papa ay parang di man narinig ang mga sambit nila kuya at patuloy lamang nakatingin at pinapakinggan ang aking awit.

Sa kinaroroonan naman nila Josh, Harvey pati na din ng iba ko pang mga kaklase

“Jey buhay ka, buhay ang best friend natin Harvey” habang walang tigil si Josh sa pag iyak

Tulala at patuloy sa pagluha lamang si Harvey habang pinapanood ako

“salamat naman sa diyos at buhay siya” si Fatima habang iyak ng iyak

Sila Tom, Beth at iba ko pang mga dating kaklase ay wala ding tigil sa pag iyak

Samantala sa table ng pamilya Villegas..

“Pa bat nag iiyakan sila?” tanong ni Grace

“hindi ko din alam iha kahit ako nagtataka eh” tugon ni Mr. Villegas

“infairness ha ang ganda pala ng boses ng Anghelo na yan” sambit ni Lisa

Sa kinaroroonan naman nila Elton , Kate at Luke

“tingnan nyo iyak sila ng iyak habang pinapanood si Anghelo bakit kaya” pagtataka ni Kate

“hindi ko din alam eh malalaman natin yan mamaya” tugon ni Elton habang nagtataka din

“ganda pala ng boses nyang si Anghelo parang anghel nga” sambit ni Luke habang nanonood

(Paki play po)

Natapos ko ang awit at napansin kong patuloy na nag iiyakan sila Papa, Kuya, Josh, Harvey at mga dati kong kaklase, nanatili akong nakatayo sa stage ng biglang lumapit sa akin si Papa, tiningnan nya akong mabuti at hinaplos ang aking mukha habang patuloy siya sa pagluha

“bakit po?” pagtataka kong tanong

Bigla akong niyakap ng mahigpit ni Papa

“anak ko, buhay ka anak ko” si Papa habang iyak ng iyak

Sa mga oras na yun habang yakap yakap ako ni Papa ramdam na ramdam ko ang kanyang pagmamahal  nang biglang magbalik lahat ng aking alaala, ang yakap at pagmamahal na lamang pala ni Papa ang natitirang piraso upang manumbalik lahat ang aking nakaraan.

“P-apa?” nauutal kong sambit habang lumuluha

“oo ako nga anak, narito na ang papa mo hindi ka na muling mag iisa” si Papa habang iyak ng iyak at hawak hawak ang aking mukha

“papa naaalala ko na po ang lahat, naalala ko na po ang lahat”  habang iyak ako ng iyak at niyakap muli si Papa

“sorry po papa iniwan ko po kayo hindi ko po sinasadya wala po kasi ako maalala nung mga panahong yun sorry po talaga papa” habang patuloy ako sa pag iyak

“ssshh tahan na anak alam ko madami ka na pinagdaanang paghihirap pero nandito na ako hinding hindi ka na mawawalay pa sa akin, may mag aalaga na sayo andito ka  na sa pamilya mo kaya tahan na anak ko” si Papa habang iyak ng iyak

“mahal na mahal ko po kayo papa pangako po hindi ko na po kayo iiwan papa kooo” habang iyak ako ng iyak

“mahal na mahal din kita anak, salamat at ibinalik ka sa amin ng diyos” si Papa habang hinalikan ako sa noo at niyakap muli ako ng mahigpit.

“alam mo anak heto na ang pinaka magandang regalong natanggap ko sa aking kaarawan ang ibalik ng diyos ang bunso kong anak” si Papa habang patuloy akong niyayakap

Parang tumigil ang oras habang yakap yakap ko si papa, pagmamahal ng ama sa kanyang nawalay na anak ang aking naramdaman napakasaya ko nung mga oras na yun parang ayaw ko na bumitaw sa pagkakayakap kay Papa. Makalipas ang ilang minuto ay bumitaw na si Papa sa pagkakayakap sa akin at tumingin sa kinaroroonan nila kuya John at Kuya Justin

(Paki stop po) (pero maganda kung tapusin nyo muna music)

(Paki play po)

“Anak naghihintay na ang mga kuya mo, puntahan mo na sila” ngiting sambit ni Papa

Nakita ko sila kuya na umiiyak at hinihintay ako, bigla akong tumakbo papunta sa kanila at niyakap sila ng sabay. Nung mga oras na yun naging malinaw na ang mga naramdaman ko noon nung unang yakap ko sila, pagmamahal nila kuya sa bunso nilang kapatid ang sinasabi ng aking puso.

“Jey tumingin ka sakin” si Kuya Justin habang umiiyak at hawak ang aking mukha

“kuya Justin naaalala ko na po ang lahat” tugon ko

“salamat naman alam mo ang lungkot lungkot ni kuya nung iniwan mo kami, wag mo na ulit uulitin yun ha” si Kuya Justin habang yakap yakap ako at umiiyak

“pangako kuya hindi na po ako aalis hindi ko na po kayo iiwan” tugon ko habang nakayakap kay kuya

Pinaghahalikan ako ni kuya sa mukha na parang bata ako

“tama na kuya dami tao di nako bata eh” nahihiya kong sambit

“bakit ikaw pa rin naman baby namin ahh” biro ni kuya Justin habang naluluha pa din

Bigla namang nagsalita si Kuya John

“tama na nga kayo diyan, kuya pahiram naman ng kapatid ko” si Kuya John habang patuloy pa din sa pagluha

“o sige na Jey naiinip na kuya John mo, lapitan mo na siya” si kuya Justin habang pinupunasan ang aking mga luha

Lumapit ako kay Kuya John at niyakap ko siya ng mahigpit

“hindi nga ako nagkamali heto nga ang yakap ng bunso kong kapatid” si Kuya John habang yakap yakap ako

“nahirapan ka ba dun sa isla? Nagkakasakit ka ba dun?” tanong ni Kuya John habang naluluha

“ayos lang po ako mabait naman po mga kumupkop sa akin eh” tugon ko

“pasensya ka na ha umabot pa ng dalawang taon ang paghihirap mo, kung nalaman lang namin agad hindi na sana nagtagal pa ang paghihirap mo” sambit ni kuya habang naiiyak nanaman

“ayos lang po yun kuya wala naman po kayo kasalanan eh” ngiti kong tugon

“kuya namiss mo ba ako?” paglalambing ko kay Kuya John

“ikaw talaga hindi mo na nga ako pinatulog sa kakaisip at kakaiyak nung iniwan mo kami tapos itatanong mo pa yan loko ka talaga ahh” si Kuya John habang lumuluha at hinahaplos ang aking mukha

“payakap uli” sambit ko

Niyakap ako muli ng mahigpit ni Kuya John, makalipas ang ilang minuto ay bumitaw na si Kuya john at tumingin sa aking mga kaibigan at mga dating kaklase

“Jey sige na lapitan mo na mga kaibigan mo, alam ko nasasabik na din sila sayo” sambit ni Kuya John habang nakangiti

Di narin ako nakalapit sa aking mga kaibigan dahil pagtingin ko sa kanila ay papatakbo na sila at papalapit sa aking kinaroroonan, halos matumba na ako nung sabay sabay nila akong niyakap

“Jey namiss ka namin sabi ko na nga ikaw talaga yung Anghelo eh” si Beth habang tuwang tuwa na halatang galing sa pag iyak

“sira ka talaga Jey pinaiyak mo ako sa harap ng maraming tao alam mong ayaw ko ng ganun eh ikaw talaga may utang ka sa akin” si Tom habang niyakap ako

“Jey ikaw ba talaga yan?” si Fatima habang naiiyak

“oo ako nga naalala ko na ang lahat” ngiti kong tugon

“sabi ko na nga ba Jey miss na miss kita” si Fatima habang yumakap bigla sa akin ng mahigpit

Niyakap at pinagkaguluhan din ako ng mga dati kong mga kaklase ramdam na ramdam ko ang pananabik nilang makita akong muli ngunit sa pagkakataong ito napuno na ng tawanan at biruan nung mga oras na yun.

(Paki stop na po)

(Paki play po)

“Jey hayun na sila oh hinihintay ka na nila, kung sabik na sabik kami sayo sigurado ako mas lalo na sila kaya lapitan mo na sila” ngiting sambit ni Fatima habang tinuturo ang kinaroroonan ni Josh at Harvey

Pagkatingin ko sa kanilang kinaroroonan kitang kita ko ang patuloy na pag agos ng kanilang mga luha kaya naiyak nanaman akong muli, ibinuka ni Josh ang kanyang mga bisig habang nakangiti at patuloy na lumuluha, hinihintay ako upang mayakap muli kaya tumakbo ako papunta sa kanya at niyakap siya ng mahigpit, nang biglang humagulgol si Josh.

“Josh naaalala ko na ang lahat, naalala na kita” habang iyak ako ng iyak at nakayakap ng mahigpit sa kanya

“san ka ba kasi nagpunta, binalikan ka namin eh sabi ko wag ka aalis dun eh nangako ka sa akin Jey sinira mo nananaman nakakainis ka” si Josh habang iyak ng iyak at nakayakap sa akin.

“Josh hindi ko talaga sinasadya nawalan kasi ako ng malay nung mahulugan ako nung bagay galing sa barko kaya sorry talaga alam ko sinira ko nanaman pangako ko patawarin mo ako” tugon ko habang iyak ako ng iyak

“kalimutan mo na yun hindi nako nagtatampo sayo saka naiintindihan naman kita miss na miss lang kasi talaga kita eh” si Josh habang di  pa din matigil sa pag iyak

“miss na miss din kita Josh, wag ka mag alala pangako hindi ko na kayo iiwan” tugon ko habang umiiyak pa din

“talagang hindi na, di nako papayag na mawala ka pa samin di ko na kakayanin yun” si Josh habang iyak pa din ng iyak

Ramdam na ramdam ko ang pagmamahal sa akin ni Josh nung mga oras na yun, parang ayaw ko na din bumitaw sa pagkakayakap nya nung panahong yun dahil sa matagal kong pagkakawalay sa aking matalik na kaibigan.

“teka kumakain ka ba ng maigi dun? Nagpupuyat ka ba dun? May umaaway ba sayo dun? Sabihin mo lang uupakan ko” tanong ni Josh habang naluluha pa din

“ayos lang ako dun wala naman umaaway sa akin wag ka mag alala” tugon ko

“alam mo namang mahal na mahal at alagang alaga ka namin ni Harvey eh, kahit may pagka pasaway ka hindi ka namin pinabayaan alam mo yun” si Josh habang lumuluha pa din

“oo alam ko yun Josh, kaya sorry talaga ngayon lang ako nagbalik” tugon ko habang niyakap muli si Josh ng mahigpit.

“o sige na hayun na si Harvey lapitan mo na, malaki atraso mo diyan” biro ni Josh habang pinupunasan ang aking mga luha

Tumingin ako sa kinaroroonan ni Harvey alam ko kung meron man pinaka nasaktan sa lahat si Harvey yun dahil sa hindi man lang kami nagkaayos at nakapag paalam sa kanya bago ako mawala kaya hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kanya. Wala parin siya tigil sa pag iyak hinintay ko siya lumapit dahil nahihiya ako ngunit nanatili lamang siya sa kanyang kinatatayuan kaya kusa na akong lumapit sa kanya habang nakayuko.

“H-Harvey nagbalik nako” nahihiya kong sambit habang nakayuko ako

Nang bigla nya akong suntukin ng malakas, habang iyak siya ng iyak

“Nangako ka sa akin hindi mo kami iiwan eh” sambit ni Harvey habang iyak siya ng iyak at tumakbo papaalis

Hindi na siya napigilan pa nila Josh, nilapitan ako nila Josh at ng aking mga kaklase

“nasaktan ka ba?” pag aalalang tanong ni Josh habang hinahaplos ang aking mukha

“hindi ayos lang ako naiintindihan ko naman siya sobrang sakit ng mga pinagdaanan nya dahil sa akin, sana mapatawad nya ako” tugon ko

“wag ka mag alala mahal na mahal ka nun hindi ka rin nya matitiis” tugon ni Josh

Nung mga oras na yun halos nag iiyakan na ang mga bisita sa kaarawan ni Papa sa mga nasaksihang pangyayari, at nagsalita naman si Papa sa stage.

“sa lahat nang andito sa pagtitipon, nais kong ipaalam na nagbalik na ang aking bunsong anak heto na ang pinakamagandang regalong natanggap ko mula sa diyos, anak halika dito” sambit ni Papa habang pinapapunta ako sa stage.

Pumunta ako sa stage sa kinaroronan ni Papa at ipinakilala nya ako sa lahat ng mga bisita

“alam ko karamihan sa inyo kilala na ang aking anak sa mga hindi pa nakakakilala, nais kong ipakilala sa inyo ang bunso kong anak si Jey dela Vega” pakilala sa akin ni Papa

Nagpalakpakan ang mga bisita pagbaba ko ng stage ay dinumog ako ng mga bisita, kabilang na dun ang mga kilalang personalidad mga matataas na opisyal sa kumpanya ni Papa, at iba pang mayayamang bisita.

Samantala sa kinaroroonan ng pamilya Villegas

“Pa siya pala talaga si Jey ang bunsong anak ni Mr. dela Vega” si Grace habang kinakabahan

“oo nga iha ngayon ko lang din nalaman” tugon ni Mr. Villegas

“hon umuwi na tayo baka pag malaman ni Mr. dela Vega mga ginawa natin sa anak nya baka kung ano pa gawin sa atin” si Mrs. Villegas habang takot na takot

“I agree pa, tayo na po umalis na po tayo” pag aya ni Lisa

Tumayo at paalis na sana ang pamilya Villegas ng makasalubong nila sila Dindo at Marie

“alam nyo po kahit tumakas pa kayo ngayon, malalaman at malalaman din ni Mr. dela Vega ang mga pinag gagagawa nyo sa anak nya kaya humanda kayo” sambit ni Marie habang galit na galit

“Marie hindi naman namin sinasadya yun eh, pakisabi nalang kay Anghelo sorry talaga” malungkot na tugon ni Grace

At agad agad na nga nilisan ng pamilya Villegas ang pagtitipon

“Grabe ang saya saya pala pag nang aapi ng mayamang tao hahaha” si Marie habang tuwang tuwa

“sira ka talaga marie buti nagmamadaling umalis mga yun” si Dindo habang natatawa

“bakit ano gagawin nila sa atin? Kaibigan yata tayo ni Anghelo noh” tugon ni Marie

“Anghelo ka diyan, si Jey na siya noh, sabi ko na nga ba anak mayaman talaga yang kaibigan natin eh” tugon ni Dindo

“ay uu nga pala si Jey nga pala siya, grabe ang gugwapo ng mga kuya nya noh hihimatayin nanaman yata ako” tugon ni Marie

“Mahiya ka nga marie wala ka talagang pinipiling lugar” tugon ni Dindo

Samantala sa kinaroronan nila Kate at Elton

“pano ba yan mukhang nagkakatotoo na mga sinabi ko sa inyo, mukhang nalalapit na ang katapusan nyo” sambit ni Luke habang natatawa

“siya pala talaga si Jey, Elton anong gagawin natin?” sambit ni Kate habang kinakabahan

“hindi ko alam Kate pero wala nga tayong karapatan kila Josh at Harvey ngayong nagbalik na siya” tugon ni Elton habang di mapakali

“o sige ha diyan na kayo babatiin ko lang ang kaibigan kong si Jey hehehe” si Luke habang papaalis at tumatawa ng nakakaloko

Natapos ang pagtitipon na masayang masaya ang lahat lalong lalo na si Papa hindi na ako umuwi sa dorm dumiretso na akong umuwi sa aming bahay kasama ang aking pamilya, sumama din si Josh at Fatima sa amin, napaiyak pa si Manang Luz nung malaman nyang ako nga si Jey, habang nakaupo kami sa sala ay kinausap ako nila Papa.

“anak kamusta pala lagay mo dun sa isla?” tanong ni Papa

“maayos naman po ako mababait po kasi mga kumupkop sa akin” tugon ko

“nakakatulog ka ba ng maigi dun?” si Papa

“opo pa kahit naman walang aircon presko po simoy ng hangin dun” tugon ko

“hindi ka ba nagkakasakit?” si Papa

“hindi naman po pa, wala po kasi polusyon dun kaya sariwa po ang hangin” tugon ko

“nakakakain ka ba ng maigi dun?” tanong uli ni Papa

Ngunit sa tanong na yun ni Papa ay hindi ko masagot kaya yumuko na lamang ako

“anak sagutin mo ako hindi ka ba nakakakain ng maigi dun?” pag aalalang tanong ni Papa

“ayos lang naman po ako sa bahay nakakakain naman po ako kaso sa school po madalas nagugutom ako kasi hindi naman po lagi may huli si Itay saka mahirap lang naman po kasi ang kumupkop sa akin eh, pero lagi naman po ako hinahatian nila Marie at Dindo ng kanilang baon kaya nakakakain naman po ako kahit papaano” paliwanag  ko

Biglang napaluha si papa sa sinabi ko

“Pa wag na po kayo malungkot sa katunayan nga po niyan kahit nakaranas po ako ng hirap dun naging masaya naman po ako, napaka bait po kasi nila Inay at Itay” paliwanag ko

“Pasensya ka na anak wala ang papa mo nung naghihirap ka alam mo naman kung nalaman ko lang agad hindi ka aabot sa ganun” malungkot na tugon ni Papa

“Pa bakit wala na akong litrato dito sa bahay?” malungkot kong tanong

“eh yan si papa pinaalis lahat namimis ka lang daw nya lalo” tugon ni Kuya Justin

“pasensya na anak masyado lang kasi ako nalungkot nung panahong yun hayaan mo ipakukuha ko na uli yun pinatago ko lang naman eh” tugon ni Papa

“ikaw kasi Pa sabi ko na sayo wag mo na ipaalis eh” si Kuya John

“Siya nga pala akala namin patay ka na kasi yung bracelet  na bigay sayo ni Harvey eh yung suot nung bangkay ng lalaki na akala namin ikaw pano napunta sa kanya yun?” tanong ni Kuya Justin

“ahh yun ba? kasi kuya nung araw na nasa CR ako habang naghihilamos ako inalis ko muna bracelet ko para makapaghilamos  tapos may lalaking tumabi sa akin na maghihilamos din inilagay nya sa may tabi ng bracelet ko yung bracelet nya na kamukhang kamukha ng bigay ni Harvey kaso wala nga lang nakaukit na mga pangalan, Henry po name nya hmm ahh Henry Santos nga po, nakakwentuhan ko pa nga siya eh nagpaalam agad siya kasi nakalimutan daw nya yata ilock room nya baka mawala daw mga gamit nya tapos yun paglabas ko nakarinig ako ng malakas na pagsabog mukha pong yung bracelet ko yung nakuha nya at ako po yung sa bracelet nya, kasi yung suot kong bracelet nung nagkamalay ako sa may dalampasigan walang pangalan eh” paliwanag ko

Bigla naman ako sinuntok ni Josh sa braso

“aray! Para san yun?” gulat na tanong ko

“diba sinabi namin sayo ni Harvey na kahit na maliligo ka wag mo aalisin yun ang tigas talaga ng ulo mo” inis na tugon ni Josh

“eh bakit ikaw bat di mo suot yung bracelet ngayon” tugon ko

“sige mamilosopo ka pa ikaw na nga may kasalanan eh” asar na tugon ni Josh

“Josh pakisuntok uli para sa akin” si Kuya Justin

Sinuntok nga ako uli ni Josh

“uy masakit na eh” habang hinihimas ko ang aking braso

“Josh ako din isa pa para sa akin” si Kuya John

At sinuntok muli ako ni Josh

“Paaaaaaaa sila kuyaaaa” sumbong ko kay papa

“Justin, John tigilan nyo na kapatid nyo” pagbabawal ni Papa

“opo pa niloloko lang po namin si jey” tugon ni Kuya Justin

“bleeeeh” pang aasar ko kila kuya

“palalagpasin muna namin ngayon yan pero pag tumagal na yari ka samin” tugon ni Kuya john habang nakangisi

“ikaw naman kasi Jey di ka parin nadadala dun lang sa katigasan ng ulo mo dahil sa bracelet dalawang taon ang naging kapalit” si Fatima

“oo na di ko nga sinasadya eh” tugon ko

“pero papa si Henry kailangan pong malaman ng pamilya nya yun nakakaawa naman po siya” sambit ko

“wag ka mag alala anak ako na ang bahala dun” tugon ni Papa

Gabing gabi na nung matapos ang kwentuhan at kinailangan nang magpaalam nila Josh at Fatima

“tito dito nalang po ako matutulog para kasama ko si Jey” pakiusap ni Josh

“kami na muna kasama nya gusto ko din kasi makasama ang anak ko wag ka mag alala makakasama nyo din siya sa susunod” tugon ni Papa

Hinatid ko na sila Josh at Fatima palabas ng bahay

“ano wala ka ba balak puntahan si Harvey?” tanong ni Josh

“di na muna baka hindi pa siya handa makita ako, saka bat ba gutong gusto mo ako laging nasasapak baka sapakin nanaman ako nun noh” tugon ko

“sira para namang papayag ako na masapak ka uli” si Josh habang natatawa

“ewan ko ba dun last time din na ako si Jey nasapak din ako nun” tugon ko

“oo nga naaalala ko yun” si fatima habang natatawa din

“oi Jey matulog ka na ikaw pa naman nahihilo ka pag napupuyat ka” seryosong sambit ni Josh

“eh kayo kaya pumuyat sakin noh” pang aasar ko

“o sige mang asar ka pa kundi lang kita namiss lagot ka talaga sa akin” tugon ni Josh

“payakap nga uli sa best friend ko bago ako umalis” si Josh habang naglalambing

“yoko nga saka inaantok na ako bye bye hehe” habang nagmamadali ako pumasok sa bahay

“hahahaha Josh walang duda si Jey na nga yan” si Fatima habang tawa ng tawa

“oo loko talaga yan” tugon ni Josh habang natatawa din

Natulog ako kasama ni Papa, habang nakahiga kami ay dumating sila Kuya Justin at Kuya John na may dalang mga unan

“o anak bat may dala kayong unan” natatawang tanong ni Papa

“Pa dito na din kami matutulog gusto din kasi namin makasama si Jey” tugon ni Kuya Justin

“sige na anak matulog na tayo may pasok pa ako sa opisina bukas may pasok din kayo” si papa habang inaantok na

Natulog akong nakayakap kay Papa at si kuya John naman ay nakayakap sa akin

Kinabukasan ay hindi muna ako pinapasok sa school at sinama na lamang ako ni Papa sa kanyang opisina

“Pa bat naman kasama pa ako dito ano naman gagawin ko dito” sambit ko

“anak dito ka na muna ikaw pa naman lapitin ka sa disgrasya saka pinapaayos ko pa lahat ng dokumento mo kasi sa ngayon sa mata ng batas hindi ka nag eexist” tugon ni Papa

“eh Papa tatanggalin nyo po ba ako sa scholarship? Ngayon pong alam nyo na di ako ang tunay na Anghelo hehe” biro ko

“talagang tatanggalin kita hindi mo na kailangan yun anak mahiya ka naman sa mga ibang mahihirap na estudyante na deserve ang schiolarship” tugon ni Papa

“Pa naman konsensyahin  mo pa ako nagbibiro lang naman ako eh” nahihiya kong tugon

“sige na anak dito ka na muna may board meeting pa kami eh” paalam ni Papa

“Pa wag mo kalimutan mamaya kukunin natin sila Inay at Itay” pagpapaalala ko kay Papa

“oo anak wag ka mag alala pupuntahan natin sila mamaya” tugon ni papa

Samantala sa eskwela habang nasa classroom ang aking mga kaklase

“tol san ka ba galing kagabi bat di ka yata umuwi saka asan si Jey hindi ba siya papasok ngayon?” tanong ni Harvey

“ahh galing kasi kami kila Jey kagabi pag uwi ko kasi tulog ka na kaya hindi na kita ginising tapos pag gising ko naman kanina naka alis ka na, si Jey nga pala hindi muna papasok ayaw muna kasi payagan ng papa nya alam mo naman bantay sarado muna” paliwanag ni Josh

“kamusta naman siya? Ok ba naging buhay nya dun sa isla? May umaaway ba sa kanya? Baka nagpupuyat siya dun” sunod sunod na tanong ni Harvey

“o tol relax ka lang isa isa lang bat di mo na kasi puntahan yung kaibigan natin” tugon ni Josh

“hayaan mo siya, pero hinanap ba nya ako?” tanong uli ni Harvey

“hindi naman halos hindi ka nga namin napag usapan kagabi eh” tugon ni Josh

“gago yun ahh talagang wala nang pakialam” pagtatampo ni Harvey

“sapakin mo ba naman kagabi hahaha” tugon ni Josh habang tawa ng tawa

“bagay lang sa kanya yun, pero tol nasaktan ba sya, nasugatan ko ba siya?” tanong ni Harvey habang nag aalala

“di naman ayos lang siya tol, kunwari ka pa kasi diyan eh concern ka padin naman sa kanya” tugon ni Josh

“oo naman tol alam mo namang mahal na mahal ko yung gagong yun kahit lagi tayo napapahamak sa mga kalokohan nya” serysong tugon ni Harvey

“alam ko naman yun tol wag ka mag alala maaayos din ang lahat” tugon ni Josh

Samantala bigla namang nagparinig si Fatima

“hay naku ngayong nagbalik na ang tunay na Jey matakot na ang iba diyan because believe me, Jey is a real bitch kaya magdasal dasal na kayo na wag sana nya kayong personalin” parinig ni Fatima

hindi nalang kumibo sila Grace, Kate at Elton sa kanilang mga narinig si Luke naman ay tawa ng tawa

“sira ka talaga Fatima hindi naman ganun si Jey eh” sambit ni Josh

“oo alam ko ang sarap kasi nila pagtripan eh” si Fatima habang di matigil sa kakatawa

Natawa din sila Marie at Dindo sa ginawa ni Fatima, samantala si Josh naman ay tingin ng tingin sa kanyang relo

“teka Josh bat ba tingin ka ng tingin sa relo mo ha? Di pa nga nag uumpisa klase eh” tanong ni Fatima

“ahh kasi naiinip nako gusto ko na mag break  tutal wala naman tayong ibang subjects mamaya kaya madami ako oras para mapuntahan ko na si Jey sa opisina ng Papa nya alam ko maiinip lang yun dun” tugon ni Josh

“ay uu nga pala pero dadaan muna ako sa Red ribbon bilhin ko yung paborito nyang black forest alam ko tagal na siya di nakakakain nun” si Fatima

Napatingin naman sila kay Harvey

“ikaw tol hindi ka ba sasama?” tanong ni Josh

“hindi sige kayo nalang” tugon ni Harvey

Dumating ang break at agad agad nga umalis sila Josh papunta sa opisina, samantala nilapitan naman ni Grace si Harvey

“Harvey sorry pala sa lahat ng ginawa ko” nahihiyang sambit ni Grace

“alam mo Grace yung mga pang aapi at pang iinsulto mo dati kay Anghelo napalampas pa namin pero nung malaman naming siya din si Jey lalong nadagdagan ang galit ko sayo pero heto nalang Grace subukan mo pa siyang galawin uli ako talaga makakalaban mo” galit na tugon ni Harvey

“naku Harvey para namang magagalaw pa niyan si Jey, takot lang nya baka ipasisante pa ni Jey papa nya” sambit ni Marie

Napayuko na lamang si Grace at umalis

“o ano Grace ngayon mo akong takutin na ipatatanggal mo scholarship ko, ano di ka maka imik noh” galit na sambit ni Marie

Lumabas na lamang ng classroom sila Grace kasama si Kate at Elton.

Samantala habang nasa sofa ako ng opisina ni Papa at tinitingnan ang death certificate ko ay biglang dumating si Josh

“o Jey ano yang tinitingnan mo?” tanong ni Josh

“wala death certificate ko nakita ko sa mga dokumento ni Papa, ipapalakad kasi nya mamaya ito eh wala pa yung magpipickup kaya tinitingnan ko muna” tugon ko

“gago ka talaga bitawan mo nga yan para kang sira” inis na sambit ni Josh habang kinuha sa akin ang certificate at binalik sa mga dokumento ni Papa.

“kill joy naman nito para tinitingnan lang eh” tugon ko habang humihigab

“eh hindi kasi nakakatawa yan eh” si Josh habang naiinis

Umupo sa tabi ko si Josh

“o inaantok ka noh anong oras ka na ba nakatulog?” tanong ni Josh

“gabing gabi narin katabi ko kasi si Papa natulog eh” tugon ko habang inaantok

“halika nga rito matulog ka na muna” si Josh habang pinahiga nya ako sa kanyang kandungan

Agad naman ako nakatulog sa sobrang antok. Dumating si Fatima dala dala ang cake na binili nya

“o napano si jey?” mahinang tanong ni Fatima kay Josh

“napuyat kasi eh kaya pinatulog ko na muna” tugon ni Josh

“sige labas muna ako may puntahan lang ako sandali” paalam ni Fatima

Nakatulog din si Josh nung mga oras na yun nung dumating si Papa at sila Kuya

“josh, jey gising na kayo kumain na tayo” sila kuya habang tinatapik kami

Nagising kami ni Josh at sumama na sa kanila palabas ng opisina

“Pa daanan natin sila Inay at Itay mamaya ha” sambit ko kay Papa

“oo anak tinatawagan ko din kanina bahay ni Mr. Villegas kaso wala sumasagot eh pero baka mamaya lang dumating na sya” tugon ni papa

Habang papalakad kami sa kumpanya ay biglang nakasalubong namin si Mr. Villegas

“sir kamusta po, sorry po pala maaga po kasi kaming umalis kagabi eh medyo sumama po pakiramdam ng misis ko” si Mr. Villegas

“its ok by the way have you met my son?” si papa habang ipinapakilala ako

“don’t worry pa kilala ko na po siya” tugon ko habang nakatingin ng diretso kay Mr. Villegas

Itutuloy...