Sa Aking Pagbabalik part 13

Sa Aking Pagbabalik part 13

“Nagkakilala na pala kayo?” tanong ni Papa

“opo Pa, siya po kasi dad ni grace kaya kilalang kilala ko po siya” tugon ko habang nakatingin pa din ng diretso kay Mr. Villegas

Kitang kita naman sa itsura ni Mr. Villegas na pinagpapawisan siya nung mga oras na yun

“by the way Mr. Villegas hindi ba sayo nagtatrabaho ang mag asawang Anton at Linda Suarez?” tanong ni Papa

“opo sir pero wala na po sila ngayon, umalis na po sila kaninang madaling araw” tugon ni Mr. Villegas

Nabigla ako sa sinabi ni Mr. Villegas kaya di ko mapigilang mag komento ukol dun

“ano po sinasabi nyo? Bat po sila umalis?” tanong ko

“nagpaalam kasi sila sa amin na uuwi na daw sila sa kanilang probinsya kasi hindi na rin daw sila sanay dito sa Maynila, kaya naawa naman kami binigyan na namin sila ng pamasahe

“bat naman gagawin nila Inay at Itay yun na hindi sinasabi sa akin? May usapan kami hindi nila ako iiwan ng ganun ganun na lang” tugon ko

“hindi ko din alam eh basta nagmagandang loob lang naman kami eh” tugon ni Mr. Villegas

Agad agad na din umalis si Mr. Villegas at tumuloy sa kanyang opisina

“Pa hindi naman gagawin nila Inay at Itay yun eh” malungkot kong sambit

“yun sinabi ni Mr. Villegas eh anak wag kang mag alala magpapapunta ako ng tauhan dun sa probinsya nila ipasusundo ko sila” tugon ni Itay habang nakangiti

Alam kong hindi nagsasabi ng totoo si Mr. Villegas kaya hindi ako mapakali, pinauna ko na muna sila papa, kuya at josh sa restaurant.

“Pa mauna na po kayo meron po kasi akong nakalimutan” paalam ko

“sige anak hintayin ka nalang namin sa baba bilisan mo ha” tugon ni Papa

“samahan na kita” si Josh

“ahh hindi na maghintay ka nalang diyan kasama sila Papa” habang nagmamadali ako umalis

Pinuntahan ko si Mr. Villegas sa kanyang opisina

“oh ikaw pala iho ano maipaglilingkod ko?” tanong ni Mr. Villegas habang medyo nagulat

“alam kong hindi kayo nagsasabi ng totoo, ngayon sabihin nyo na sa akin bakit umalis sila Inay at Itay” seryoso kong tanong

“sinabi ko na nga ang lahat bakit naman ako magsisinungaling, kung gusto mo pumunta ka sa bahay para malaman mo ang totoo” kabadong tugon ni Mr. Villegas

“sige hindi ko na po kayo kukulitin aalis nako” paalam ko

Habang palabas nako ng pinto ay muli akong humarap kay Mr. Villegas

“alam ko po natatakot kayo dahil sa mga pinag gagagawa ng pamilya nyo sa amin dati huwag po kayo mag alala hindi ko po gagawin sa inyo ang mga ginawa nyo sa akin at kila Inay at Itay hindi naman po kasi ako pinalaki ng mga magulang ko na mapaghiganti alam ko naman na diyos na ang bahala sa inyo” ngiti kong sambit

Natulala na lamang si Mr. Villegas sa aking mga sinabi, lumabas na ako at binalikan sila Papa.

“Bat ba ang tagal mo?” tanong ni Kuya John

“ahh nag CR pa kasi ako hehe” palusot ko

Nang makarating na kami sa restaurant ay agad ko kinulit si Papa

“Papa babalik po ako sa isla” sambit ko

“hindi ako papayag anak kababalik mo lang sa amin malalayo ka nanaman, hayaan mo nalang yung uutusan ko para kunin yung mag asawa” tugon ni Papa

“Pero pa” magsasalita pa sana ako ng magsalita sila Kuya

“Jey wag na matigas ang ulo mo sundin mo nalang si papa” sambit ni Kuya Justin

“ikaw pa naman siyado ka lapitin sa disgrasya, pano kung may mangyari uli sayo? Balik nanaman tayo sa dati? Hilig hilig mo kami pinag aalala” tugon ni Kuya John

Hindi nako nagpumilit dahil nahiya din ako sa sinabi ni Kuya John

“alam mo Jey kahit naman ako di rin ako papayag na bumalik ka dun” si Josh

Natapos kami kumain at bumalik na kami ni Papa sa opisina samantala sila kuya at Josh ay bumalik na sa school. Naiwan nanaman ako sa opisina ni Papa kaya gaya ng dati nainip nanaman ako kaya si Ate Donna nalang ang kinulit ko.

“ate Donna  punta ako sa bahay ng mga Villegas” sambit ko

“ok ka lang? baka nakakalimutan mo yung bilin ng Papa mo na dito ka lang” tugon ni ate donna

“eh hindi naman nya malalaman eh, tatakas ako” ngiti kong tugon

“sira ka talaga mamaya mahuli ka pa ng papa mo” tugon ni ate donna

Ngunit mapilit talaga ako at kinulit ko talaga si Ate Donna kaya napapayag ko din

“o sige na pero sasama ako mahirap na mapano ka pa responsibilidad pa naman kita” tugon ni Ate Donna

Inihatid kami ng company driver at pinuntahan na nga namin ang bahay ng mga Villegas. Pagdating namin dun ay saktong padating sila Mrs. Villegas at Lisa kasama ang iba pang katulong galing sa grocery. Pagkalapit namin sa gate nila ay sinalubong kami nila Mrs. Villegas

“ano ginagawa nyo dito?” tanong ni Mrs. Villegas

“gusto ko pong makausap si Inay at Itay” tugon ko

“wala na sila dito umalis na sila kaya umalis na din kayo” masungit na tugon ni Mrs. Villegas

“Mrs. Villegas baka nakakalimutan nyo na kumpanya parin ang nag mamay ari ng bahay na ito at baka nakakalimutan nyo din kung sino ang kaharap nyo ngayon, siya lang naman ang bunsong anak ni Mr. dela Vega o baka gusto nyo pang makarating ito sa Papa nya?” matapang na tugon ni Ate Donna

“hindi naman sa ganun pero umalis na talaga sila kaninang umaga pa” malumanay na tugon ni Mrs. Villegas na halatang natakot.

“pakibuksan po ang pinto titingnan po namin” tugon ni Ate Donna

Agad agad naman binuksan ni Mrs. Villegas ang pinto at pinatuloy kami, hinanap namin sila Inay at Itay sa buong bahay ngunit bigo kami wala na nga sila pati ang mga damit nila ay wala na. Paglabas namin ng gate ay kinausap ako ni Lisa.

“ahh Jey sana naman kalimutan mo na yung mga nangyari dati baka pwede naman tayong maging magkaibigan” sambit ni Lisa

“alin yung pagsampal mo sa akin?” seryoso kong tanong

“ano?? Sinampal ka nya?” galit na tanong ni Ate Donna

“wag ka mag alala kinalimutan ko na yun saka sana sa susunod matuto ka muna humingi ng tawad bago ka makipag kaibigan, don’t worry kung nag aalala ka na baka malaman ni kuya ang ginawa mo sa akin wala kang dapat ikabahala dahil wala akong balak sabihin sa kanya gaya nga ng sinabi ko sa Papa mo wala akong balak gawin sa inyo ang mga ginawa nyo sa akin hindi naman kasi ako pinalaki ng magulang ko ng ganun at hindi ako bababa sa level nyo” tugon ko

Natahimik naman ang mag ina sa aking sinabi at napayuko na lamang.

“by the way Mrs. Villegas sana nga nagsasabi kayo ng asawa nyo sa tunay na dahilan ng pag alis nila Inay at Itay, kasi alam nyo mapapalagpas ko pa ang lahat ng pang aapi na ginawa nyo sa akin pero ibang usapan na pag mga mahal sa buhay ko na ang masasaktan, hindi ko po kayo tinatakot pinapa alalahanan ko lang kayo” ngiti kong sambit

Napayuko na lamang ang mag ina sa aking mga sinabi, nilisan namin ang bahay ng mga Villegas at sumakay na sa kotse pabalik sa opisina ni Papa, habang pabalik kami ay nagbibiruan kami ni ate donna

“Ang taray mo kanina ate donna dinaig mo pa si Maricel Soriano sa acting grabe” habang tawa ako ng tawa

“siyempre noh bagay lang sa kanila yun matagal na kasi ako inis sa matapobreng pamilyang yan, pero grabe Jey hindi ko kinaya mga sinabi mo sa kanila kanina parang ni rehearse mo talaga hahaha” si Ate Donna habang tawa ng tawa

“aba siyempre magpapatalo ba ako sayo? Hahaha” biro ko kay Ate Donna

“pero totoo bang sinampal ka dati ni Lisa?” tanong ni Ate Donna

“oo pero ate sana atin atin na lang ito ha wag mo na ipaalam kila papa at kuya” pakiusap ko

“kung ako lang ipapaalam ko talaga pero since pinakiusapan mo ako, ano pa nga ba magagawa ko” tugon ni Ate Donna

“pero Jey pano na yan di natin nakita inay at itay mo anong balak mong gawin?” tanong ni Ate Donna

“ano pa ba magagawa ko edi hintayin nalang yung inutusan ni Papa, tama nga naman sila Papa matagal nakong nawalay sa kanila mapapalayo nanaman ba ako” tugon ko

Pagkarating namin sa building ay agad agad kami umakyat papunta sa opisina ni Papa

“Jey mukhang wala pa yata sila, nakalusot tayo” si Ate Donna habang nakahinga ng maluwag

Ngunit pagbukas namin ng pinto ay andun na si Papa at sila Kuya kausap ang private investigator

“sige Mr. Jocson salamat uli sa serbisyo mo” si papa habang nagpapaalam na sa private investigator

“pasensya na po uli medyo natagalan lang po talaga sa resulta, pero natutuwa po ako at tama yung hinala nyo” paalam ni Mr. Jocson

“o san kayo galing?” tanong ni Papa

“sir sinamahan ko lang po si sir Jey kila Mr. Villegas” tugon ni Ate donna habang kinakabahan

“ikaw talaga donna nakipag sabwatan pa sa anak ko” tugon ni Papa

“sorry po sir di ko lang po talaga matiis si sir Jey eh” malungkot na tugon ni Ate Donna

“o sige na balik ka na sa ginagawa mo” si Papa

Umalis na nga si Ate donna at bumalik na sa ginagawa nya lusot na din sana ako kay papa pero si Kuya Justin naman ang nagalit sa akin.

“ano ba talaga Jey akala ko ba hindi na matigas ang ulo mo, nag uumpisa ka nanaman ha” inis na sambit ni Kuya Justin

“sorry na kuya di ko lang kasi matiis na di makita sila Inay at Itay eh” tugon ko habang niyayakap si Kuya Justin

“di moko makukuha sa paglalambing mong yan ha, di ka mapagsabihan ng minsan” si Kuya habang medyo inis pa rin

“kuya hayaan mo na si Jey kasi hindi na yan si Jey pag hindi na naging pasaway” si Kuya John habang natatawa

“sobra ka naman kuya” tugon ko habang nahihiya

“o ano anak nakita mo ba yung mag asawang kumupkop sayo?” tanong ni Papa

“hindi po eh” malungkot kong tanong

“hintayin mo nalang kasi yung uutusan ko” tugon ni Papa

“oo nga pala papa ano sabi ng private investigator? Ako raw po ba tunay nyong anak?” biro ko

“ikaw talaga, una palang naman naramdaman ko na ikaw nga bunso ko” tugon ni Papa

Natapos ang araw at umuwi ako kasama nila Papa at Kuya, lumipas pa ang ilang araw at nabalitaan nalang namin na nakabalik  na nga sila Inay at Itay sa Isla ngunit ayaw na daw nila sumama pabalik kaya pinatulungan na lamang sila pinansyal ni papa, nung una ay ayaw nila tanggapin ang tulong pero napilit din sila. Kinaumagahan

“Pa gusto ko po silang puntahan sige na po” pakiusap ko kay Papa

“anak papayag lang ako kung kasama mo kami pero madami pa talagang trabaho na di maiwan sa opisina kaya tiis nalang muna ha saka kasama natin mga kuya mo” tugon ni Papa

Wala na ako nagawa kundi pumayag na din sa gusto ni Papa

“siya nga pala anak handa ka na ba pumasok? Napaayos ko na ang lahat ng dokumento mo sa school kaya di mo na kailangan pa gamitin yung pangalan na Anghelo” si Papa

“ganyan kalakas si papa sa school ilang araw lang tingnan mo napaayos nya agad” si Kuya John

Hindi nga kataka taka na ganun kalakas si Papa sa school, kung ibang tao lang ang gumawa nun baka natagalan pa bago ko magamit ang tunay kong pangalan wala rin naman masama dahil sa special case nga ang sa akin at ako parin naman yung mga kumukuha ng mga pagsusulit.

“opo Pa papasok na po ako” tugon ko

Inihatid na ako ng driver sa school pagdating ko malapit sa tambayan nila Josh at Harvey ay agad ako sinalubong ng aking mga kaibigan at kaklase.

“Anghelo! Ay Jey pala!” sigaw ni Marie habang papatakbo palapit sa akin

Niyakap ako ng mahigpit ni Marie habang halata sa kanyang mukha ang pagkasabik na makita ako

“namiss kita” sambit ni Marie

“namiss din kita pasensya na nga pala ha di ako nakapag paalam sa inyo nung party ni Papa masyado lang kasi ako nadala nung mga oras na yun nakalimutan ko tuloy na magpaalam sa inyo” nahihiya kong tugon

“ayos lang yun, ikaw pa malakas ka sa amin eh pano ba yan, anak mayaman ka nga pala talaga edi di mo na kami kailangan pang kaibiganin” tugon ni Dindo

“oo nga eh ewan ko nga ba pano ko kayo naging kaibigan kaya sige di ko na kayo kaibigan hahahaha! Joke lang! heto naman para namang may magbabago sa pagkakaibigan natin” tugon ko

Nagtawanan naman sila, linapitan na din ako nila Josh, Fatima, Ben, Robert, Ricky , Beth at Tom para batiin.

“naks ganda ng ayos mo ahh talagang nabalik ka na sa iyong tunay na estado” biro ni Robert

“naman!” tugon ko

“oo nga pala Jey nabalitaan namin umalis na daw si Mang Anton at Aling Linda” malungkot na sambit ni Dindo

“oo nga eh hindi ko din alam ang dahilan kasi hindi man lang sila nagpaalam sa akin pero nangako naman si papa na pupuntahan namin sila dun pag naging maluwag na schedule ni Papa at nila kuya” tugon ko

“oi Jey siya nga pala pinagkakalat ko yung tunay mong ugali is a real bitch ha tinatakot ko kasi sila Grace” natatawang sambit ni Fatima

“bakit totoo naman ahh, I’m a real bitch!” tugon ko habang tawa ng tawa

“basta pagtripan natin sila mamaya” sambit ni Fatima

“sige sige call ako diyan” tugon ko habang natatawa

“waa sali ako diyan mukhang masaya yan” si Marie habang natatawa din

“oi Jey magtigil ka nga diyan hayan ka nanaman yung mga kalokohan mo pinapaandar mo nanaman eh” sambit ni Josh

“kill joy naman nito teka nga pala asan ba si Harvey di man lang ako sinalubong” tanong ko

“hayun nakaupo dun, alam mo naman pinapairal nanaman ang pride” tugon ni Beth

“lapitan mo na kasi Jey” si Tom

“ayoko nga mamaya masapak nanaman ako” tugon ko

Nagtawanan naman sila sa mga sinabi ko, papasok na kami sa classroom ng makita namin ang grupo ni Grace na nakaharang sa may pinto at nagkukwentuhan.

“pwede ba wag kayo haharang harang diyan!” masungit na sambit ni Marie

“oo nga nakita nyo nang dumadaan si Jey eh!” dugtong pa ni Fatima

Agad naman sila tumabi at di na lamang umimik para maka iwas sa gulo

“hahaha!” tawa talaga ako ng tawa nung mga oras na yun

Pagpasok namin sa classroom ay agad naman akong binatukan ni Josh

“aray, para san yun” habang kinakamot ko ang ulo ko

“tawa tawa ka pa diyan gustong gusto mo naman” tugon ni Josh

“si Fatima naman saka si Marie may pakana eh bat ako inaaway mo?” sabay turo ko sa dalawa

“eh ikaw ang best friend ko eh kaya kilalang kilala kita sa mga kalokohan mo ha” tugon ni Josh

“buti pa yung Anghelo di nababatukan dati” tugon ko habang malungkot kunwari ako

“ahh oo di kasi namin ganun kamahal ni Harvey yun eh” biro ni Josh

“naks ang sweet nilalanggam ako” pang aasar ko kay Josh

“sira ka talaga” halika na nga upo na tayo habang naka akbay si Josh sa akin

“diyan ako sa dati uupo?” tanong ko

“oo makipagpalit ka nalang uli” tugon ni Josh

“ay ayoko, dun nalang ako sa dati kong pwesto sa likod, sa tabi nila Marie, mamaya nyan masapak nanaman ako ni Harvey  hehe” paliwanag ko

“edi palit tayong lugar ako sa gitna nyong dalawa, saka di ka naman sasaktan ni harvey, pls na Jey kahit para sa akin lang” pamimilit ni Josh

“asus everytime yata nagiging ako si Jey nasasapak ako ng mokong na yun eh” biro ko

Di nako napilit ni Josh at umupo na nga ako sa likod sa dati kong upuan katabi sila Marie at Dindo, nag umpisa ang klase at nakipagpalit muna si Josh ng upuan sa isa ko pang kaklase para makatabi si Harvey

“tol diba dapat diyan na uli uupo si jey bat dun parin siya umupo?” tanong ni Harvey

“kanina ko pa nga pinipilit pero ayaw talaga eh baka masapak mo nanaman daw siya” tugon ni Josh

“sira talaga yun kahit kailan” si Harvey habang medyo nainis

Dumating na ang aming instructor at biniro pa ako nito

“by the way class you have a new classmate i welcome nyo siya, oh magpakilala ka na” ngiti ng aming instructor

Natawa naman ang mga kaklase ko sa biro ng aming instructor kaya naki ride nalang ako

“hi guys I’m Jey dela Vega bago lang po ako dito kaya sana po maging mabait po kayo sa akin ha wag nyo po tularan yung iba diyan” sabay tingin ko ng nakakaloko kila Grace, Kate at Elton, kinindatan ko naman si Luke habang tawa siya ng tawa

Nahiya naman yung tatlo kaya yumuko na lamang sila lalo pa tawa na ng tawa ang mga kaklase ko dahil sa nangyari

“tol walang duda si Jey na nga yan” seryosong sambit ni Harvey

“oo nga eh” si Josh habang natatawa

(Paki Play po)

Habang nagdidiscuss ang aming instructor ay naka isip uli ako ng kalokohan, gumawa ako ng maliliit na bilog na papel at binabato ko ng pasimple si Harvey, bigla naman siyang titingin sa likod pero agad agad ako hihinto at magpapatuloy kunwari sa pakikinig sa aming instructor na parang walang alam sa nangyayari

“Jey sira ka talaga mamaya mahuli ka nanaman ni Harvey mas lalong magalit pa yan sayo” sambit ni Marie

“hayaan mo siya ang sungit sungit kasi eh” tugon ko habang nagpapatuloy sa pagbato kay Harvey

Tumingin nanaman sa likod si Harvey na parang inis na inis na

“sino ba yun, kung sino ka man kanina ka pa ha di ka nakakatawa” inis na sambit ni Harvey

Pati si Josh ay napapatingin din sa likod

“oi Jey tigil mo na nga yan mukhang napipikon na si Harvey eh” mahinang sambit ni Dindo

“hayaan mo siya hehe” tugon ko habang patuloy ako sa pang iinis kay Harvey

Ngunit ang sumunod ay hindi ko inaasahan, biglang nagsalita ang aming instructor

“Mr. dela Vega stop bothering Mr. Montemayor kanina mo pa siya binabato” saway ng aming instructor

Bigla namang nagtinginan sa akin ang aking mga kaklase at nagtawanan

“naku patay buking ako” mahina kong sambit habang paunti unti ako nagpapalaglag sa aking upuan dahil sa kahihiyan

“yan kasi ang tigas ng ulo mo” sambit ni Marie

Kita naman ang sama ng tingin sa akin ni Harvey, natapos ang klase at dumating ang lunch break ngunit hindi sumabay si Harvey mag lunch sa amin dahil may gagawin pa daw siya, alam ko excuse lang nya yun dahil iniiwasan pa din nya ako, kaya pinauna ko nalang sila Josh at sinabihang susunod na lang ako. Pero sinundan ko talaga si Harvey, habang naglalakad siya ay mukhang napapansin nya na may sumusunod sa kanya kaya bigla siyang titingin sa likod at agad naman ako magtatago. Pinagpatuloy ko lang ang pagsunod sa kanya pero nung malingat lang ako sandali ay nawala na siya.

“waaa nawala na sya, nasan kaya yun” sambit ko sa aking sarili

(paki stop na po)

Bigla namang may nagsalita sa likod ko

“sinusundan mo ba ako?” tanong ni Harvey

“hindi ahh bakit naman kita susundan”palusot ko

At bigla na lang umalis si Harvey at nagpatuloy sa paglalakad

“uy Harvey sorry na ano ba talaga problema mo sa akin? Sinusuyo na nga kita eh” sambit ko

(Paki play po)

Bigla naman akong nilapitan ni Harvey at tiningnan ng diretso

“gusto mo talaga malaman? oo Jey aaminin ko sayo nagkamali nga ako nung sinaktan kita dahil lang kay Diane, sorry na kasalanan ko naman talaga eh nagpakatanga ako sa walang kwentang babae inaamin ko yun pero hindi mo alam iyak ako ng iyak nung mga oras na nasaktan kita dahil mas nasaktan ako sa ginawa kong pananakit sayo alam mo ba yun? Hindi mo alam nung mga panahong yun kung saan saan kita hinanap para lang humingi ng tawad sayo pero ayaw mo magpakita sa amin mas pinili mo na lang na magtago pero naiintindihan ko naman yun dahil nga kasalanan ko naman talaga eh” si Harvey habang naiiyak

Biglang tumulo ang aking luha nung marinig ko ang mga sinabi ni Harvey

“Pero Jey after nung aksidente at nagkamalay ako sa Hospital hinanap kita at hinintay kitang dalawin mo ako pero hindi ka dumating, nagtampo ako sayo nung mga oras na yun pero nung dinala ako ni Josh sa puntod mo at malaman ko na pumanaw ka na, alam mo ba kung gaano kasakit sa akin yun? Kung nasaktan siguro kita dahil kay Diane hindi mo lang alam kung gaano mo ako nasaktan siguro sampong beses ang sakit na naramdaman ko nung malaman ko na iniwan na ako ng matalik kong kaibigan na hindi man lang ako nakahingi ng tawad sa kanya. Nung mga panahong yun labis na kalungkutan ang naramdaman ko, inisip ko nun na sana panaginip lang ang lahat na ano mang oras ay pwede ako magising at makita kang muli pero lagi nalang pag nagigising ako ang katotohanan ang laging sumasalubong sa akin na wala ka na, akala ko lilipas din ang sakit na nararamdaman ko nung mga panahong yun pero bigo ako dahil habang tumatagal ang pangungulila ko sayo lalong nadaragdagan ang sakit na nararamdaman ko, kung pwede lang siguro na ako nalang ang mamatay basta mabuhay ka lang ginawa ko na sana, alam mo ba yun?. Tapos ngayon nagbalik ka na parang biro lang ang lahat para sayo, alam mo Jey hindi sa lahat ng oras nakakatawa ka sana maisip mo kung gaano mo ako nasaktan.” Si Harvey habang tumutulo ang mga luha

“Harvey hindi ko sinasadya patawarin mo ako” tugon ko habang iyak ako ng iyak

Ngunit tuluyan na nga nilisan ni Harvey ang aming kinaroroonan at hindi ko na siya napigilan pa, binalikan ko sila Josh na sobrang lungkot ko.

“ o Jey bat ngayon ka lang?” si Josh kasama ang iba pa naming mga kaibigan habang nagtatawanan

Napansin nila ang sobrang kalungkutan sa aking mukha at alam kong alam ni Josh kung ano ang aking nararamdaman, nilapitan nya ako at niyakap ng mahigpit

“sige na iiyak mo na yan” sambit ni Josh habang yakap ako

Bigla akong humagulgol nung mga oras na yun buti tanging mga kaibigan lang namin ang nandun sa tambayan nung mga panahong yun

“hindi ko naman talaga sinasadya eh” sambit ko habang iyak ako ng iyak

“ahh nakausap mo na pala si Harvey, wag ka mag alala maayos din ang lahat” tugon ni Josh habang nakayakap sa akin.

“jey tahan na wag ka mag alala hindi ka naman matitiis nun eh” si Fatima

“oo nga nagtatampo lang siguro yun pero lilipas din yun” si Beth

“tahan ka na pati ako naiiyak eh” si Tom habang napapaluha

“Jey kahit hindi ko alam yung buong nangyari alam ko naman na magkakaayos din kayo” si Marie

(paki stop na po)

Natapos ang lunch break at bumalik na kami sa classroom ngunit si Harvey ay hindi na pumasok kaya lalo akong na guilty sa mga nangyari. Pagdating ng dismissal habang papalakad kami ay bigla akong nilapitan ni Kate kasama si Luke

“Jey gusto ka daw makausap ni Kate” sambit ni Luke

“ano yun?” tanong ko

“ahh Jey pasensya ka na pala sa lahat ng nagawa ko ha hindi ko talaga sinasadya kasalanan ko din naman naging sunod sunuran ako sa gusto ni Grace sana mapatawad mo ako” sambit ni Kate habang nakayuko

“hindi kalimutan mo na yun saka di naman ako gaganti para dun lang ang babaw ko naman pag ginawa ko yun, siya nga pala yung kaninang umaga nagbibiruan lang kami nila Marie at Fatima wag mo masamain yun hehe” ngiti kong tugon

“ahh wag ka mag alala kahit sadyain nyo pa yun ayos lang deserve din naman kasi namin yun eh” tugon ni Kate

Habang naglalakad kami ni Josh papunta kung saan naka park ang sasakyan nya ay napansin nya ang aking kalungkutan.

“o wag mo na isipin yun di ka rin naman matitiis nun” si Josh habang naka akbay sa akin

“napakasama ko talaga noh Josh napaka insensitive ko” malungkot kong sambit

“hindi, saka ok lang yan besides hindi na ikaw yan pag naging sensitive ka na” biro ni Josh

“sabagay tama ka” tugon ko

“aba sumang ayon nga ano ka ba biro lang yun eh” tugon ni Josh habang akbay akbay ako

Josh pwede ba ako sumama muna sayo sa penthouse nyo ni Harvey? gusto ko lang kasi humingi ng tawad sa kanya

“anong penthouse namin? Baka penthouse natin, nakalimutan mo na yata na ikaw si Jey isa din sa may ari nun, saka oo naman mas gusto ko nga pumunta ka dun para makausap mo na siya” tugon ni Josh

Pagdating namin sa penthouse ay nag alangan ako na kausapin si Harvey dahil nahihiya parin ako sa mga ginawa ko kanina sa kanya.

“wag nalang kaya uwi nalang ako” paalam ko habang papunta na uli sa elevator

“o hayan ka nanaman pano kayo magkakaayos niyan” tugon ni Josh habang hinihila ako

“pero baka galit parin siya sa akin eh” tugon ko

“kaya nga pano kayo magkakaayos kung hindi mo susubukan wala naman mawawala sayo eh” tugon ni Josh

At napagpasyahan ko nga na kausapin si harvey, kinatok ko siya sa kanyang kwarto ngunit walang sumasagot kahit alam naman namin na nasa bahay na siya. Binuksan ko ang pinto ng kwarto niya at nakita ko siyang nakatalikod at hawak hawak ang larawang magkakasama kaming tatlo.

(Paki play po)

“Harvey pwede ka bang makausap?” nahihiya kong sambit

Ngunit hindi siya tumugon at pinagpatuloy lang nya ang pagtingin sa aming larawan. Kaya sinabi ko na lamang ang gusto kong sabihin.

“Alam mo nagsisisi din ako sa mga nangyari, naisip ko din na sana kundi ko kayo pinagtaguan at nakipag usap na lang sana ako sayo nung mga panahong yun, baka hindi nangyari ang lahat ng ito. Kung sana kinalimutan ko nalang ang pride ko baka di sana umabot sa ganito. Aaminin ko naman naging insensitive ako at inakala ko na babalik na agad sa normal ang lahat nakalimutan ko na meron pala akong kaibigan na labis na nasaktan kaya sana balang araw matutunan mo din akong patawarin” sambit ko habang naluluha ako

Wala parin imik si Harvey habang patuloy parin na tinitingnan ang aming larawan

“Alam ko labis kitang nasaktan kaya malabong mapatawad mo ako ngayon, pero may hihilingin lang sana ako sayo, kung pwede sana kitang mayakap kahit isang beses lang kahit ngayon lang miss na miss lang talaga kasi kita eh, pangako lalayo na ako at hindi na kita gagambalain pa” sambit ko habang iyak ako ng iyak

Ngunit hindi pa rin siya tumugon kaya napagpasiyahan ko na umalis na lamang. Pagtalikod ko at lalabas na sana ako ng pinto ng bigla siyang nagsalita

“o ano aalis ka nanaman iiwan mo nanaman ako, sige diyan ka naman magaling eh yung iwanan kaming mga nagmamahal sayo” tugon ni Harvey

Humarap ako at tiningnan ko siya habang napapayuko ako, biglang humagulgol si Harvey nung mga oras na yun at ibinuka ang kanyang mga bisig para lapitan ko siya at yakapin, napatakbo ako sa kanya at niyakap siya ng mahigpit habang iyak ako ng iyak

“tarantado ka talaga Jey alam mo namang mahal na mahal kita at di naman kita matitiis eh tapos aalis ka nanaman gusto mo nanaman ba ako saktan, saka ano ba yung ginawa mo dun sa barko bat ba nagpapaka bayani ka dun, di mo bagay gago ka pasalamat ka nawalan ako nung malay nung panahong yun kundi yari ka talaga sa akin, wag mo na uulitin yun, hindi ko na talaga kakayanin pag nawala ka pa uli sa amin” si Harvey habang iyak ng iyak at yakap yakap ako

“sorry talaga hindi ko sinasadya” habang iyak parin ako ng iyak

“o tahan na hindi naman ako galit, nagtatampo lang naman ako saka alam mo namang ayaw ka naming nakikitang umiiyak ni Josh tapos hayan ka nanaman” si Harvey habang yakap ako at umiiyak parin

Makalipas ang ilang minuto ay huminto na kami sa pag iyak dahil nailabas na din namin ang kalungkutan na aming naramdaman, pumasok si Josh sa kwarto ni Harvey

(Paki stop na po)

“o ano ayos na kayo?” tanong ni Josh

“oo tol hindi ko naman matitiis yung mokong na toh eh” si Harvey sabay sakmal sa likod ng leeg ko

“o tara na dinner na tayo, ikaw pa naman Jey konti lang nakain mo kaninang lunch alam ko nagugutom ka na” si Josh

“ano konti nanaman kinain mo? Tigas talaga ng ulo mo kaya ka lagi nagkakasakit eh” inis na tugon ni Harvey

“o heto na nga kakain na ako, gutom na rin ako” tugon ko

Habang kumakain kami ay masaya kaming nagkukwentuhan, tinawagan naman ni Josh si Papa at sinabing doon na muna ako sa penthouse matutulog, pumayag naman sila Papa. Nung matapos kami magdinner at magpahinga ay tumambay muna kami sa kwarto ni Harvey. Habang nakahiga kami ay ininterrogate ako ng dalawa.

“Hoy Jey may boyfriend ka ba dun sa isla?” tanong ni Harvey

“andami, siguro every week nagpapalit ako ng boyfriend” biro ko

“ahh loko ka ahh, diba sabi namin sayo ni Harvey kami lang lalaki sa buhay mo” tugon ni Josh

“sus joke lang yun noh actually nung magka amnesia ako nakalimutan ko din yata na mahilig ako sa lalaki wahahahaha, joke lang” biro ko

Nagtawanan naman yung dalawa sa sinabi ko

“sira ka talaga kahit kailan” tugon ni Josh

“pero Jey bawal ka mag bf ha uupakan talaga namin yun pag nalaman namin” sambit ni Harvey

“eh bat kayo dami nyo naging girlfriend tapos ako bawal?” pang aasar ko

“eh kami yun, basta ikaw hindi pwede” tugon ni Josh

“sino na magmamahal sa akin?” tanong ko na kunwari malungkot ako

“bakit hindi ka ba namin mahal? Mahal ka naman namin ahh” tugon ni Harvey

“eh sino magkikiss sa akin” dagdag ko pa habang kunwari malungkot

“edi kikiss ka namin yun lang pala eh” tugon ni Josh

“yak kadiri kayo saka ano ba pinag uusapan natin eew” tugon ko habang tawa ako ng tawa

“oi gagong toh baka di mo alam kung gaano karami yung nagkakandarapang mga babae at bading sa amin sa school, makausap lang nila kami halos himatayin na sila tapos ikaw nililibre ka na nga namin ng kiss ayaw mo pa” tugon ni Harvey habang kinikiliti ako

“tol pinagtitripan tayo gulpihin na natin” si Josh habang dinadaganan ako

Ang sakit ng tiyan ko kakatawa nung mga oras na yun,

“Pero Harvey wala ka talagang taste noh, una si Diane tapos si Grace naman grabe kung baga sa lotto naka jackpot ka sa kamalasan sa mga babae hahahaha!” pang aasar ko

“loko ka talaga ahh, talagang pinagtitripan moko?” si Harvey habang muli akong kiniliti

“pero Jey mas mahal naman kita di hamak sa mga yun” ngiting sambit ni Harvey

“alam ko naman yun, san ba kayo nakakita ng kaibigan na kasing cute ko”  pang aasar ko

“kapal grabe naka aircon lang tayo pero parang nasa no.3 yung electric fan sa lakas ng hangin dito” si Josh habang kinurot ako sa pisngi

makalipas ang ilang minuto ay dinalaw na ako ng antok kaya nagpaalam na ako na matutulog na ako.

“antok nako tulog nako ha, kwarto ko naman yun diba?” paalam ko

“oo naman kwarto mo yun pero mamaya ka na matulog, ngayon na nga lang tayo magkakasama ng matagal eh” pagpigil ni Josh

“grabe Josh namiss ko yang mga dimples mo, magkano kasi nagastos mo para ipalagay yan?” pang aasar ko

“loko ka ahh gift from god yan, natural sakin yan” si Josh sabay pa cute

“o pano tulog nako, sa ibang araw na lang tayo magkwentuhan inaantok na talaga ako” paalam ko

Bumangon na ako sa kama at palabas na sana ako ng pinto ng kwarto ni Harvey ng takutin nila ako.

“bahala ka may multo diyan” pananakot ni Harvey

“oo nga lagi may kumakalansing na kadena sa kwarto mo tuwing hating gabi” dagdag pa ni Josh

“waaaaaaaaaa” sabay takbo ako pabalik sa kama ni Harvey

Tawa ng tawa yung dalawa habang nagtatakip ako ng unan

“grabe tol wala pa ding pinagbago matatakutin pa din” si Josh habang tawa ng tawa

“si Jey na nga yan walang duda” habang tawa din ng tawa si Harvey

“Halika Jey yakap kita para wag ka na matakot hehe” pang iinis ni Harvey

“di naman ako takot matutulog lang ako kaya dami ako unan” palusot ko

“asus palusot pa” si Josh habang natatawa

“Halika nga rito” si Harvey habang pinahiga ako sa dibdib nya

“alam mo Jey nung mawala ka ang lungkot lungkot namin ni Josh halos nga pati pagkakaibigan namin parang nadamay din halos ilang araw din kaming nag iiwasan dahil naalala ka namin pag nakikita namin isat isa, buti nalagpasan din namin yun” si Harvey habang kinakausap ako

“tol wala na tinulugan ka na” si Josh habang natatawa

“badtrip talaga itong si Jey ohh kahit kailan talaga di makausap ng seryoso” tugon ni Harvey

“hayaan mo na napagod yan kakaiyak kanina, ikaw kasi inaway mo” tugon ni Josh

“ganun ba?, kawawa naman pala siya” tugon ni Harvey

habang nakayakap at nakahiga ako sa dibdib ni Harvey ay nagkwentuhan naman yung dalawa

“tol andami din paghihirap na pinagdaanan yang si Jey di mo akalain na ganun kahirap naging buhay nya” sambit ni Josh

“mukha nga pero di nako papayag na malayo pa siya sa atin, babantayan ko na toh lagi” tugon ni harvey

“oo nga tol ang tagal din nyang nawala sa atin kaya ayoko na, na mawala pa siya ulit baka di ko na kayanin” tugon ni Josh

Nakatulog na kaming tatlo habang nakahiga ako sa dibdib ni harvey at nakayakap sa kanya, si Josh naman ay nakayakap sa akin. Kinabukasan ay ginigising nila ako para makapag almusal

“Jey gising ka na almusal pa tayo sa mcdo” si Josh habang tinatapik ako

“kayo nalang inaantok pa ako eh” tugon ko

“bangon ka na sabi baka abutin pa tayo ng tanghali eh” si harvey habang hinihila ako sa kamay

“o sige na ligo lang ako, teka may damit pa ako diyan diba?” tanong ko

“oo naman kahit mahigit dalawang taon na, nasa uso pa naman yun” biro ni Josh

Bumaba na kami at kumain sa mcdo, si Harvey ang nag order ng pagkain namin pagkabalik ni Harvey

“bat naman pancake diba french fries sinabi ko?” sambit ko

“oi magtigil ka nga diyan wala pang french fries ng ganitong oras saka almusal yun ang kakainin mo? di pwede” tugon ni Josh

“sungit naman parang nagtatanong lang eh” tugon ko

“kumain ka na nga may pasok pa tayo mamaya” si Harvey

“by the way Jey sa weekends puntahan natin sila Mama at papa, iyak pa naman ng iyak si Mama nung malaman nyang buhay ka” sambit ni Josh

“daan narin tayo kila Mama at Papa nasabi ko narin sa kanila at ganun din iyak ng iyak si Mama gustong gusto ka na makita” si Harvey

“waaaa uu nga pala pwedeng ngayon nalang? Miss na miss ko na kasi sila” tugon ko

“baka di rin natin abutan yun kaya sa weekends nalang busy din kasi mga yun pag weekdays” si Josh

Habang kumakain kami ay may biglang taong napadaan sa may bintana ng Mcdo na ikinagulat ko kaya napatulala ako.

“oi Jey ok ka lang ba? napapano ka?” tanong ni Harvey na medyo nag aalala

nung mahimasmasan ako ay dali dali akong tumakbo palabas

Itutuloy...

Author’s note:

Hello readers, alam ko iba inaabangan yung sa mga Villegas pero next chapter pa yun kasi yung chapter na ito para talaga sa pagbabati ni Jey at Harvey :)

Siya nga pala umpisahan nyo na magpaalam sa mga characters ng kwento nalalapit na kasi ang pagwawakas :)