Sa Aking Paglisan ang pagwawakas

Hello readers heto na po ang pagwawakas nitong kwento pasensya na po hindi ko po kasi inexpect na ganito kahaba yung wakas katumbas kasi ng apat na chapters yung haba hindi ko naman maputol by part mawawala kasi emotions ng kwento kaya kelangan tuloy tuloy talaga. Ipopost ko na dapat kanina ito kaso bigla namang nagkaproblema sa host ng mga embedded files kasi nagka maintenance kaya kinailangan ko pa hintaying matapos yung maintenance

Salamat po sa mga sumubaybay ng aking kwento akala ko kasi nung una hindi ito bebenta kasi mostly mga nababasa dito mga love story, honestly po hindi ko na sana itutuloy itong kwento kaso nasubmit ko kay admin yung part 1 akala ko di na mapopost pero after 2 weeks biglang na post yung part 1 kaya tinuloy ko na din. Kaya nagpapasalamat po talaga ako kay admin

_________________________________

Sa Aking Paglisan ang pagwawakas

Dinala ako ng aking mga kaklase kasama sila Fatima at Beth sa clinic, habang nasa clinic ako ay wala parin akong tigil sa pagtangis. Habang ginagamot nung nurse yung sugat ko sa bibig at sa kamay ay pinapatahan naman ako ng aking mga kaibigan.

“Jey tahan na magiging ayos din ang lahat” malungkot na sambit ni Fatima

“oo nga Jey andito pa naman kami eh di ka naman namin pababayaan” si Tom habang pinapalakas ang loob ko

“di ko naman talaga alam binibintang nya eh” malumanay kong sambit habang umiiyak

“Jey tinawagan ko na driver nyo maya maya lang darating na yun para sunduin ka” sambit naman ni Beth

“salamat sa inyo ha” tugon ko habang umiiyak ako

Samantala hinahanap pa rin ni Josh si Harvey at nakita nya ito malapit sa hardin ng school at umiiyak. Nilapitan niya ito

“Harvey ayos ka lang ba?” tanong ni Josh

“Josh di ko sinasadyang saktan siya, di ko sinasadya” si Harvey habang walang tigil sa pag iyak

“tama na yan Harvey nangyari na eh” si Josh

“nadala lang ako ng galit ko pero di ko sinasadyang saktan siya Josh sana mapatawad nya ako” si Harvey habang patuloy pa din sa pag iyak.

“tahan na Harvey puntahan nalang natin siya mauunawaan ka naman ni Jey sigurado” si Josh habang yakap yakap si Harvey

Samantala dumating na ang aking driver para sunduin ako hinatid naman ako ng aking mga kaklase sa parking lot di na ako nakapag paalam sa aming adviser kaya pinasabi ko nalang sa aking mga kaklase na uuwi na ako. Pagdating ko sa bahay ay nakita ko si Papa agad ako tumakbo kay Papa at niyakap siya

“Papa, papa” habang patuloy ako sa pag iyak

nagulat naman ang aking papa dahil sa itsura ko at sa aking pag iyak

“ano nangyayari sayo anak sino ang may gawa sayo nyan?” alalang tanong ni Papa

“wala po papa ayos lang po ako papa pero pakiusap po pwede po bang kila tita na muna ako kahit dalawang linggo lang” pakiusap ko kay Papa habang patuloy pa din ako sa pag iyak

Naintindihan naman ako ni Papa at pinahatid niya agad ako sa bahay ng tita ko, at nangako siya na di nya sasabihin kahit kanino kung nasaan ako, sinabi ko rin kay papa na hindi na ako papasok mula bukas at hihintayin ko na lamang ang graduation tutal puro practice na lang naman ang ginagawa.

Samantala ay pumasok na si Josh at Harvey sa classroom at hinahanap ako

“Guys nakita nyo ba si Jey?” tanong ni Harvey na medyo malungkot

“bakit mo hinahanap para saktan mo nananaman?” Galit na tugon ni Fatima

“masyado ka nang maraming binigay na sama na loob sa kanya he doesn’t deserve a friend like you” dagdag naman ni Beth

“guys pls kailangan ko lang talaga siya makausap” pakiusap ni Harvey

“bat di mo nalang tawagan” tugon ni Tom

“wala kanina pa namin tina try pero naka off cell nya pati sa bahay ay wala daw siya dun nakakailang text message na din kami pero wala talaga ” sagot ni Josh

“matapos mo bugbugin at ipahiya yung tao wag ka na umasa na magpapakita pa yun sa inyo” sagot ni Fatima na halatang galit parin

“ano ba meron sa bruhang Diane na yan at pati matalik mong kaibigan eh nagawa mong saktan? Bakit sigurado ka bang nagsasabi ng totoo yang girlfriend mo?” galit na tanong ni Beth

Natahimik lamang si Harvey sa mga ibinato sa kanya ni Fatima at Beth at lalong siya na guilty sa mga ginawa nya sa akin.

“guys pls hindi ko sinasadyang saktan siya, kaya pakiusap pag nakita nyo siya pakisabi kailangang kailangan ko talaga siyang makausap” pakiusap ni Harvey

At yun na nga lumabas na si Josh at Harvey upang patuloy akong hanapin, hindi na nga din sila pumasok para lang makita ako. Pumunta sila sa bahay at si kuya John ang dinatnan nila.

“kuya andyan po ba si jey?” tanong ni Harvey

“wala na siya at kung alam ko man hinding hindi ko sasabihin sayo” galit na tugon ni Kuya John

“kuya pls nagsisisi na po ako kailangan ko po talaga siyang makita” pagmamakaawa ni Harvey

“sana naisip mo yan bago mo siya sinaktan” galit na tugon ni Kuya John

“alam mo pinagkatiwalaan kita naniwala ako na aalagaan mo ang kapatid ko pero mali pala ako ikaw na matalik pa naman nyang kaibigan ang mananakit lang pala sa kanya” dagdag pa ni Kuya John

At tumalikod na si kuya John at pumasok na sa loob, sobrang kalungkutan at pagsisisi ang naramdaman ni Harvey sa mga oras na yun, ngunit wala na silang nagawa kundi bumalik na sa school.

Kinabukasan ay di na nga nila ako nakita pang muli, hinanap nila ako, tinawagan ang aking pamilya subalit bigo sila dahil hindi na ako nagparamdam pang muli. Lumipas ang mga araw ngunit ganun pa din ni tawag o text mula sa akin ay wala silang natatanggap. Kinausap ni Diane sila Harvey at Josh

“Guys ano ba ilang araw na nya kayong pinagtataguan, hayaan nyo na siya saka baka nakakalimutan nyo yung ginawa nya sa akin” inis na sambit ni Diane

“pwede pabayaan mo nalang kami? Nag aalala na kami kay Jey yung maitutulong mo lang samin ngayon eh suporta mo” tugon naman ni Josh

“Harvey nawawalan ka na ng time para sa akin tandaan mo akong ang girlfriend mo” galit na sambit ni Diane

“Pls Diane not now sobrang nag aalala na kami kay Jey huwag ka nang dumagdag pa pwede?” pakiusap ni Harvey

“Diane pabayaan mo nalang sila besides you’ve done enough” sabat ni Neil

Nagtaka naman si Josh at Harvey sa mga sinabi ni Neil

“what do you mean by that Neil?” tanong ni Josh

“ahh wala hayaan nyo lang yan, sige tuloy nyo na paghahanap kay Jey” sabat ni Diane na medyo kinabahan

“hindi ko na kaya ito Diane” bulong naman ni Neil sa kanyang sarili.

Samantala habang nagpapractice ng graduation ay bigla akong tumawag kay Fatima.

“uy Fatima kamusta na?” pangagamusta ko kay Fatima

“waaa jey namiss kita sobra, kamusta ka na, saka iba na no. mo?” si Fatima na sobrang saya

“mabuti naman lagay ko  saka oo iba na no. ko pero wag mo nalang bigay kila Harvey at Josh ha saka don’t worry sa graduation magkikita din tayo dadating ako sa araw na yun” pangako ko kay Fatima

“waaaaa sige Jey magkita nalang tayo” sigaw ni Fatima habang inend na yung call

Dahil sa sigaw ni Fatima ay narinig siya nila Josh at Harvey, kaya agad agad nila itong nilapitan

“Fatima si Jey ba yun?” excited na tanong ni Harvey

“oo siya nga yun pero iba na no. nya at ayaw nya kayong makausap noh” tugon naman ni Fatima

“pati ako ayaw nya makausap?” malungkot na tanong ni Josh

“eh basta yun ang bilin nya na huwag ko bibigay sa inyo no. nya” tugon ni Fatima

“pls Fatima kailangan talaga namin siyang makausap kaya bigay mo na samin no. nya” pakiusap ni Harvey

“hay naku wala na no. nya sa akin binura ko na agad yung registered no. dahil alam ko kukulitin nyo ako” tugon ni fatima

Bigla naman lumungkot ang mukha ni Josh at Harvey dahil sa kanilang mga narinig

“o wag na kayo malungkot heto ha sabi sakin ni Jey darating siya sa graduation dun makikita nyo siya” tugon ni Fatima

Ang kanilang kalungkutan ay napalitan ng saya dahil sa sinabi ni Fatima at least kahit papano makikita na nila ang kanilang matalik na kaibigan.

At dumating nga ang araw ng graduation pilit nila akong hinahanap ngunit wala parin ako, hanggang sa isa isa nang tawagin ang mga pangalan ng mga mag gagraduate, Pagtawag sa aking pangalan ay bigla akong lumitaw galing sa gilid kasama ko ang aking papa ay tinanggap ko ang aking diploma. Nagulat ang aking mga kaklase sa bigla kong pagpapakita bakas parin ang sugat sa aking bibig mula sa suntok ni Harvey ngunit di tulad ng dati at least ngayon ay nakakangiti na ako. Natapos ang graduation at nakausap ko pa ng saglit si Fatima

Niyakap ko ng mahigpit si Fatima nung makita ko siya.

“Jey pupunta ka ba sa after graduation party mamaya?” tanong ni Fatima

“naku hindi na ako makakapunta madami din kasi ako inaasikaso aalis na ako next month papuntang US dun ko na kasi ipagpapatuloy ang pag aaral ko” ngiti kong tugon kay Fatima

Nalungkot naman si Fatima sa kanyang narinig

“eh pano sila Harvey? alam na ba nila yung balak mo?” tanong ni Fatima

“ahh kwan hindi pa eh pero mas mabuti na siguro yun diba nga nangako ako kay Diane na lalayuan ko na si Harvey kaya tutuparin ko yun” ngiti kong tugon kay Fatima

“eh pano si Josh pagkakaalam ko wala ka naman ibang kasunduan regarding kay Josh , alam mo matagal ka na nilang hinahanap talagang alalang alala sila sayo matitiis mo ba sila?” tanong ni fatima

“oo nga pala si Josh, heto no. ko bigay mo nalang sa kanya mamaya” tugon ko habang inaabot ang no. ko

Nakita ko si Josh at Harvey na papatakbo palapit sa akin, kaya nagpaalam na ako agad kay Fatima at nagmadali na akong umalis.

“Jey! Sandali wag kang umalis!” si Harvey habang hinahabol ako

Ngunit huli na ang lahat dahil naka alis na ako, nilapitan naman ni Fatima si Josh at kinausap

“josh mamaya sa party mag usap tayo may ibibigay din ako sayo” bulong ni Fatima kay Josh

Kinagabihan sa party dinaluhan ito ng mga kabilang sa senior class, puro kasiyahan, sayawan at  kwentuhan ang naganap habang nagkakasiyahan ang mga graduates ay biglang dumating ang ex-bf ni Diane. Nabigla si Diane at nilapitan nya ito agad

“Rey ano ba ginagawa mo dito diba sinabi ko na sayong matagal na tayong tapos?” pabulong ni Diane sa kanyang ex boyfriend

“Diane I’m sorry kung nasaktan kita di ko sinasadya mahal na mahal lang kasi talaga kita eh” pagmamakaawa ni Rey at biglang niyakap si Diane

“ano ba bitawan mo ako” si Diane habang kumakalas sa pagkakayakap ni Rey

Dahil sa nangyaring eksena ay napatingin halos lahat ng nasa pagtitipon. Agad naman lumapit si Harvey para tanungin kung anong nangyayari.

“ano nangyayari dito?” tanong ni Harvey

“pare wag ka makialam this is between me and Diane” sagot ni Rey na may halong pagbabanta

“eh gago ka pala eh girlfriend ko yang sinasaktan mo eh” galit na tugon ni Harvey

“baka girlfriend nating pareho, eh nung maging boyfriend ka nyan nagkikita parin kami eh” pang iinsulto ni Rey kay Harvey

“Tarantado ka pala eh” at biglang sinuntok ng malakas ni Harvey si Rey

Gaganti sana si Rey ng biglang humarang ang mga kaklase kong lalaki

“dadaan ka muna sa amin gago ka” banta ni Tom

Natigilan naman si Rey sa pagharang ng mga kaklase kong lalaki, sa pagkakataong yun ay nag umpisa nang magsalita si Neil

“Guys stop it! I can’t take this anymore” sigaw ni Neil

“I’m sorry Diane pero kailangan na nilang malaman ang totoo! Di ko na kaya pang itago ang mga kasinungalingan mo” dagdag pa ni Neil

“anong totoo?” tanong ni Josh

“pls Neil wag” pagmamakaawa ni Diane

Ngunit hindi na nya napigil si Neil na isiwalat ang lahat ng katotohanan

“oo tama yung sinabi ni Rey, boyfriend ka na nya pero palihim parin silang nagkikita ni Rey. Yung pasa pasa nyong nakita sa katawan ni Diane hindi si Jey ang may gawa nun kundi si Rey dahil yun sa sobrang selos ni Rey kaya nya sinaktan si Diane, yung away ni Jey saka Diane dati sa may staircase nung pinagbintangan nyang si Jey ang nanakit sa kanya hindi totoo yun kasi andun ako nung maganap ang buong pangyayari. Galit na galit siya kay Jey dahil nalaman nyang nilapitan mo si Jey para ayaing lumabas pero tinanggihan ka ni Jey hindi ba?” kwento ni Neil

Bigla naman pinatotohanan nila Fatima ang nangyari

“oo Harvey naalala mo ba nun nung datnan nyo kami sa may labas ng kwarto nung prom night? Narinig kasi namin yung buong pag uusap nyo ni Josh, nalungkot si Jey sa mga narinig nya kaya napilitan siyang pumayag sa gusto ni Diane na layuan ka nya. Sabi pa nya lagi nalang daw siya ang inuuna nyo kaya siya naman daw ang mag sasakripisyo at kayo naman daw ang uunahin nya, kaya kinabukasan ay hinanap nya si Diane para makipag kasundo kapalit ay lalayo na sayo si Jey ” kwento ni Fatima

Nagpatuloy naman si Neil sa pagkukwento habang nakikinig ang lahat

At yun nga nung araw na ma aksidente si Diane akala nya ay di tinupad ni Jey ang pangako sa kanya na lalayuan ka na nya kaya kinumpronta nya si Jey sa may staircase naging bayolente si Diane kaya itinulak nya si Jey pero hindi gumanti si Jey, ngunit itutulak uli sana ni Diane si Jey kaso biglang humilag si Jey kaya na out of balance si Diane na naging sanhi ng kanyang pagkaka aksidente tinutulungan pa nga siya tumayo ni jey nung mga oras na yun kaso bigla nalang siyang nagsisigaw na parang pinalilitaw nya na si Jey ang may gawa ng lahat ng yun, nung makausap nyo si Diane sa clinic ibinintang nya kay Jey ang nangyari sa kanya pero wala talagang katotohanan yun” patuloy na pagkukwento ni Neil

Bigla namang napaupo sa sahig si Harvey dahil sa kanyang mga narinig, parang pinagsakluban ng langit at lupa ang kanyang naramdaman nung mga oras na yun

“bakit hindi sinabi sakin ni Jey ang totoo?” nanginginig na tono ni Harvey

“Hinayaan nalang kasi nya na ganun nalang ang isipin nyo at least daw hindi na siya mahihirapan pang lumayo sa inyo kasi kayo nalang daw ang kusang lalayo para na din tuparin ang pangako nya kay Diane” paliwanag ni Fatima

“Inuna nya kami bago ang sarili nya, tapos nagawa ko pa siyang saktan” nanginginig na boses ni Harvey

At dun nga ay bigla nang nagawala si Harvey

“ang tanga tanga ko! Nagpagamit ako sa walang kwentang babae! Pati pinakamamahal kong kaibigan nagawa kong saktan! Ang tangaaa kooo!” sigaw ni Harvey habang umiiyak

“Harvey pls nagawa ko lang naman yun dahil mahal na mahal kita eh, naiinggit kasi ako kay Jey ang dami nyo kasing mga nagmamahal sa kanya, ayaw ko ng kahati” paliwanag ni Diane

Lalapitan na sana nya si Harvey ng biglang

“Layuan mo ako! Ayaw na kitang makita manloloko ka!” galit na galit na sambit ni Harvey

At linapitan naman ni Diane si Josh para kausapin

“Josh kausapin mo naman si Harvey pls kumbinsihin mo siya” pakiusap ni Diane kay Josh

“umalis ka na dito bago ko pa makalimutang babae ka” galit na tugon ni Josh

Ngunit lumapit muli si Diane kay Harvey sa huling pagkakataon

“Harvey pls mas mahal mo pa ba si Jey kesa sa akin?” si Diane habang umiiyak

“wag mo nang itanong yan dahil hindi mo magugustuhan ang isasagot ko” galit na tugon ni Harvey

Linapitan na ni Rey si Diane at niyayang umalis

“halika na diane umalis na tayo” aya ni Rey kay Diane

Tatalikod na sana si Diane ng biglang tawagin siya ni Fatima

“Diane sandali” pagpigil ni Fatima kay Diane

Pagharap ni Diane ay isang malakas na sampal ang binigay ni Fatima

Pak!!

“hayop ka! Kulang pa yan para sa mga ginawa mo kay Jey!” galit na sambit ni Fatima

“talagang kulang pa!” galit naman na sambit ni Beth

At biglang sinabunutan ni Beth si Diane hanggang sa makaladkad si Diane sa sahig, sa sobrang galit nagsunuran din ang iba kong kaklaseng babae para saktan si Diane.

“tama na tama na” pagmamakaawa ni Diane

Aawatin na sana sila ni rey ng biglang harangin siya ng mga kaklase kong lalaki.

“Ikaw gusto mo mabugbog? Tamang tama para dalawa kayo ni Diane na dadalhin sa hospital” banta nila Tom

Natigil lamang yun nung magsalita na si Josh

“Tama na yan guys she’s not worth it” pagpigil ni Josh

Tinigilan na nga ng mga kaklase ko ang pananakit kay Diane, tumayo si Diane pero nahihirapan siya kaya inalalayan siya ni Rey, habang papalabas sila ay pinagtitinginan at pinagbubulungan sila ng mga tao.

“ang kapal talaga ng mukha ng babaeng yan kunwari lang palang mabait” sambit nung isa

“sinungaling na pokpok nagawa pang mamangka sa dalawang ilog hindi na nahiya” tugon naman ng isa

“pati pagkakaibigan ng tatlo sinira nya para lang makuha yung gusto nya, naku buti nakapag pigil ako kanina kundi di lang yan aabutin nya” galit na tugon naman nung isa

Hiyang hiya si Diane sa mga nangyari sa kanya at mga naririnig kaya yumuko na lamang siya pero habang papalabas na siya ng pinto ay biglang may humila pa sa buhok nya na naging sanhi ng pagkakatumba nya. Inilabas naman agad siya ni Rey.

Habang nagrerecover pa ang lahat dahil sa mga nangyari nilapitan naman ni Fatima si Josh

“heto nga pala no. ni Jey pinapabigay nya yan sayo” sambit ni fatima habang inaabot kay Josh yung papel

Narinig naman ni Harvey ang usapan ni Josh at Fatima

“Guys yan ba no. ni jey pede ko malaman I really need to talk to him” pakiusap ni Harvey

“no Harvey ako na muna ang kakausap sa kanya saka mo na siya kausapin pag handa na kayong pareho” paliwanag ni Josh

“pero Josh pls” pagmamakaawa ni Harvey

Ngunit tumanggi pa rin si josh wala na din nagawa si Harvey kundi sundin ang sinabi ni Josh dahil tama nga si Josh masyado pang emotional si Harvey nung mga oras na yun.

Ikinagulat naman nila ang sumunod na sinabi ni Fatima

“Sana lang makumbinsi mo siya Josh dahil next month aalis na siya papuntang states dun na nya itutuloy ang pag aaral nya” wika ni Fatima

“hindi pwede yun may usapan kami sa iisang eskwela lang kami magka college” tarantang sagot ni Josh

“ayoko di ako papayag na umalis siya” malakas na tugon ni Harvey

“Guys why don’t you convince him na sumama sating magkakaklase na mag out of town diba napag usapan na natin yun noon pa, kasi kung makakasama natin siya at least malaki posibilidad na magbago ang isip nya na wag na pumunta sa states” mungkahi ni Fatima

“Good idea” tugon ni Josh

At tinawagan nga ako ni Josh

“hello?” sagot ko sa cell ko

“Jey josh toh kamusta ka na? miss na miss ka na namin” wika ni Josh

“ok lang ako wag kayo mag alala” tugon ko

“Jey pupunta yung buong klase sa cebu next week sama ka samin ha” aya ni Josh

“di ako sigurado eh” tugon ko

“pls Jey kahit gawin mo lang para sa amin” pakiusap ni Josh

Pumayag na din ako ngunit medyo nag aalangan din kasi ako nahihiya parin kasi ako kay Harvey. Dumating ang araw ng pag alis papuntang cebu hindi ko alam na barko pala ang sasakyan namin papuntang Cebu yun daw kasi ang napagkasunduan ng buong klase ayaw kasi nila sa eroplano dahil majority samin ay puro eroplano ang lagi sinasakyan kaya gusto naman daw nilang maranasan ang sumakay ng barko. Habang naghihintay lahat sila sa pier  ay tinawagan ko si fatima sinabi ko na di ako makakasama, sinabi naman nya ito sa aming mga kaklase pati na din kay Josh at Harvey. Nalungkot ang mga kaklase ko pati si Josh at Harvey sa kanilang narinig, sinubukan nila akong tawagan ngunit nakapatay na ang aking cellphone.

Habang papasakay sila ng barko

“andaya talaga ni jey nangako siya eh” inis na sambit ni Josh

“hayaan nyo na guys baka naman hindi pa talaga siya handa” tugon ni fatima

“pero kelan pa siya magiging handa” malungkot na tugon ni Harvey

Nakaalis na ang barko, naging masaya naman sila kahit papano ngunit mapapansin mo ang kalungkutan sa mga mukha ni Josh at Harvey dahil wala ako, makalipas ang ilang oras ay humiwalay si Josh para pumunta sa deck ng barko para magpahangin si fatima naman ay nag CR muna. Papasok na si Fatima nang bigla ko siyang ginulat

“bulaga”

“ay kabayo” tugon ni Fatima

“waaaaaa Jey andito ka akala ko ba hindi ka sasama ha?” si Fatima habang tuwang tuwa

“ssshhh wag ka maingay gusto ko lang kayo sorpresahin” tugon ko kay Fatima

“grabe ka nasorpresa talaga ako”

“teka nga pala asan si Josh at Harvey? si Josh na nga lang pala galit pa pala si harvey sa akin” sambit ko

“uy hindi miss na miss ka na nga ni Harvey eh alam na naming lahat ang buong katotohanan sinabi na ni Neil” tugon ni Fatima

“huh?” pagtataka ko

At kinwento nga ni Fatima ang buong nangyari sa party, natuwa naman ako dahil hindi na galit si Harvey sa akin pero medyo naawa din ako kay Diane kahit papano. Nagpaalam nako kay Fatima at sinabing susurpresahin ko si Josh at Harvey.

Habang naglalakad ako sa barko ay nakita ko si Josh mag isa at nakatingin sa dagat, nilapitan ko siya

“hmm mukhang malalim ang iniisip mo ha”

Nagulat naman si Josh nung marinig ang aking tinig kaya agad agad siyang humarap sa akin. Laking gulat nya nung makita nya ako.

“Jey sabi ko na eh, ikaw ha pinagtitripan mo nanaman kami” si Josh habang tuwang tuwa

Bigla akong niyakap ng mahigpit ni Josh

“Ikaw Jey ha wag mo na ulit gagawin yung ginawa mong pagsisinungaling para lang samin, alam mo namang hindi ka namin pagpapalit kahit sino pang babae diyan” sambit ni Josh habang yakap yakap ako

Lumipas na ang ilang minuto ngunit ayaw parin nya akong bitawan sa pagkakayakap

“uy Josh bitaw ka na kanina mo pa ako niyayakap eh nakakahiya na oh pinagtitinginan tayo ng mga tao baka sabihin pa nila shota kita noh eew” biro ko

“hayaan mo nga sila bakit kinakahiya mo ba ako? Sobra ko lang namiss best friend ko kaya wala sila pakialam” tugon ni Josh habang yakap yakap pa din ako

“ano nga pala nabalitaan ko na iiwan mo na kami at pupunta ka na sa states? Loko ka ahh baka nakalimutan mo may usapan tayo” tanong ni Josh habang yakap ako

“ahh eh yun lang ay kung makakalusot ako sa inyo hehe” tugon ko

“uy Josh bitaw ka na masakit na katawan ko eh” pagmamakaawa ko

“ayoko pa, basta Jey subukan mo lang iwan kami pupuntahan ka talaga namin dun para gulpihin” biro ni Josh

Makalipas ang ilang minuto ay bumitaw na din si Josh sa pagkakayakap at tiningnan ang aking mukha napansin nya ang sugat mula sa pagkakasuntok dati ni Harvey

“o gumagaling na pala sugat mo eh, gusto mo kiss ko para gumaling na” biro ni Josh

“eew ano ako baby” habang tumatawa ako

“eew ka diyan” sabay kiliti sakin ni Josh

“hahaha tama na Josh” habang tawa ako ng tawa

Makalipas ang ilang minuto ay nagpaalam na ako kay Josh para surpresahin naman si Harvey. Samantala sa tambayan ng mga kaklase namin kung asan si harvey ay dumating na si fatima.

“uy Harvey may surpresa ako sayo na siguradong magugustuhan mo”

“ano naman surpresa yun?” tanong ni Harvey

“isipin mo kung sino ang taong gustong gusto mo makasama ngayon” clue ni Fatima

Biglang lumiwanag ang mukha ni Harvey sa kanyang narinig

“Si Jey andito si Jey?” tanong ni Harvey

“waaaa ang galing mo naman naku patay ako kay Jey nito sabi pa naman nya susurpresahin ka nya” kabadong tugon ni Fatima

At sa mga oras na yun ay dali dali ngang tumayo si Harvey para hanapin ako.

Samantala ay nagpaalam muna ako kay Josh na maghihilamos muna ako sa CR bago ko puntahan si Harvey.

Paglabas ko ng CR ay bigla akong nakarinig ng malakas na pagsabog, at nakita kong nagkakagulo na ang mga tao, malaki na ang sunog nang tingnan ko ay nagmumula ito sa makina ng barko mabilis din kumakalat ang sunog kaya napilitan nang magsipag talunan ang mga pasahero. Hinanap ko agad ang aking mga kaibigan at kaklase. Ngunit dahil sa sobrang bilis ng pagkalat ng apoy ay napilitan na din akong tumalon mula sa barko. Di tulad nang aking mga kaklase,magaling ako lumangoy kahit isang oras ay kaya kong manatili sa gitna ng dagat na di gumagamit ng kahit anong pampalutang, agad agad kong hinanap ang aking mga kaibigan at kaklase, puro mga sigawan at iyakan ang pawang mga naririnig ko. May dumating na rescue boat galing din sa barko na napadaan sa akin kaya agad akong nailigtas. Pilit ko pa ding hinahanap ang aking mga kaibigan at kaklase at sa wakas ay nakita ko din sila na hirap na hirap sa pag langoy kaya kinausap ko agad ang mga rescuer.

“Boss baka pwedeng iligtas nyo po yung mga kaklase at kaibigan ko” pakiusap ko

Ngunit di man lang nila ako pinansin at patuloy pa din sila sa pag rescue ng ibang pasahero, kaya wala nakong nagawa kundi ako na mismo ang kikilos upang sagipin ang aking mga kaklase. Lumundag ako at lumangoy papunta sa aking mga kaklase.

“Jey si Harvey nasaktan siya” sambit ni Fatima na halatang pagod na pagod na sa paglangoy

“nasaan siya?” nag aalala kong tanong

“hayun siya kasama ng iba pa nating kaklase tinamaan kasi sya nung bumagsak na bagay” sagot ni Fatima

“puntahan ko lang siya, Fatima at classmates wag kayong aalis diyan babalikan ko kayong lahat pangako”

At pinuntahan ko nga si Harvey mukhang malala ang tama nya agad agad ko siyang dinala sa rescue boat, para mabigyan ng paunang lunas. Pagdating namin sa rescue boat

“Boss pakitingnan po itong kaibigan ko medyo malala po kasi ang tama nya wag po nyo siyang pababayaan babalikan ko lang po iba ko pang mga kasama” bilin ko

Kinuha naman nila si Harvey at binigyan ng paunang lunas, binalikan ko ang aking mga kaklase at kaibigan para tulungan.

“Fatima kapit ka sa akin relax ka lang maaayos din ang lahat” sambit ko kay Fatima na medyo nanghihina na

Nadala ko na si Fatima sa rescue boat at sinunod ko naman sila beth

“Beth gising wag ka matutulog kaya mo yan di kita pababayaan” sambit ko kay Beth habang nakahawak siya sa akin

“salamat Jey”

Nadala ko si Beth sa rescue boat, sinunod ko naman iba ko pang mga kaklaseng babae. Sa awa ng diyos ay nailigtas ko lahat silang sampo yung iba kasi ay nakalangoy na papunta sa rescue boat at natulungan na din iba ko pang kaklaseng babae, pagkatapos ay sinunod ko naman ang mga kaklase kong lalaki.

“Josh ayos ka lang ba?” tanong ko kay Josh habang nakakapit siya sa lumulutang na bagay

“Jey ayos lang ako unahin mo na sila” tugon ni Josh

“sige pero babalikan kita pangako”

At iniligtas ko na nga ang mga kaklase kong lalaki mga pito silang nailigtas ko dahil marunong naman lumangoy yung iba kaya nakapunta na din sila sa rescue boat tulad ng iba ko pang mga kaklaseng babae. Binalikan ko si Josh

“Josh tara na kapit ka na sakin dadalhin na kita sa rescue boat” habang patuloy ako sa paghingal

At nadala ko nga si Josh sa rescue boat, pagdating ko doon ay kinausap ako ni Beth

“Jey si Tom wala pa dito” alalang sambit ni Beth

“ha? Nasaan kaya yun” alalang tanong ko

Kahit sobrang pagod na pagod ako ay pinilit ko pa ding hanapin si Tom, at nakita ko nga siya na walang malay na lumulutang agad kong itinaas ang kanyang ulo nagising siya at napaubo dahil sa nainom na tubig.

“Tom andito nako basta relax ka lang wag ka na gumalaw ako na bahala sayo” sambit ko habang hawak hawak ko si Tom papunta sa rescue boat

Naiabot ko si Tom sa mga rescuers, at tinanong ko ang aking mga kaklase kung kumpleto ba lahat

“guys kumpleto ba kayo wala na bang nawawala?” tanong ko habang hinihingal ako

“Jey salamat ayos na kami andito na kaming lahat” tugon ni Fatima

Kinausap naman ako ng isang rescuer

“Tol umakyat ka na dito overloaded na itong rescue boat at may sira na din,di na pedeng magsakay ng dalawa isa nalang ang pwede” sambit ng isang rescuer

Aakyat na sana ako nang biglang makarinig ako ng isang batang umiiyak, hinanap ko kung san ito nagmumula at nakita ko nga isang batang lalaki siguro na nasa walong taong gulang ang nakakapit sa lumulutang na bagay. Kaya kinausap ko agad ang mga rescuer

“Boss may bata dun, saglit lang ililigtas ko lang” paalam ko

Kahit sobra na ang pagod ko ay pinilit ko pa ding lumangoy papunta sa kinaroronan ng batang lalaki. Agad agad ko siya tinulungan at dinala sa rescue boat ngunit pagbalik ko sa rescue boat ay sinabihan ako na isa na lang ang pwede nilang maisakay.

“Tol isa lang ang maisasakay namin overloaded na tayo delikado baka mapahamak ang lahat ng sakay” paliwanag ng isang rescuer.

“Boss sige po dalhin nyo na po yung bata, maiwan nalang po ako dito kaya ko pang magtagal dito sa tubig wag kayong mag alala” sambit ko

Nagulat naman ang aking mga kaklase sa kanilang narinig

“jey wag ka nga magbiro ng ganyan hindi pwede sasama ka sa amin” sambit ni Robert

“Di ka nakakatawa Jey, ayoko ng birong ganyan” sambit naman ni Josh

“Pasensya na guys isa lang talaga pwede nating isama” paliwanag ng rescuer

Napilit ko din sila dahil nangako ako na di aalis dun at hihintayin na lang ang pagbabalik ng isa pang rescue boat. Kinuha na nila ang bata at nag umpisa nang umalis

“Jey wag kang aalis diyan pangako babalik kami” si Josh habang kinakabahan

“sige josh pangako dito lang ako” ngiti ko kay Josh

Papalayo na sana sila nang biglang may bumagsak sa aking lugar, na nasusunog na parte ng barko, Tinamaan ako sa ulo kaya nahilo ako. Nasaksihan naman ng aking mga kaibigan at kaklase ang buong pangyayari at nagumpisa silang magsigawan.

“Jey! Jey” iyak ng mga kaklase kong babae

Nagwawala naman ang mga kaklase kong lalaki dahil gusto nila akong puntahan ngunit pinigilan sila ng mga rescuer.

“Putanginaaa nyoooo bitawan nyo ako bitawan nyo ako, kailangan ako ni Jey kailangan ako ni Jeeey” si Josh habang nagwawala dahil sa paghawak sa kanya ng mga rescuer

“maghunos dili ka pangako babalikan namin siya kailangan muna natin talagang maihatid itong mga nailigtas”

“Jeey, Jeey” si Josh habang humahagulgol

Unti unting nagdidilim ang aking paningin at sa huling pagkakataon ay nasambit ko ang mga katagang

“ma, sa wakas ay magkikita na din tayo” habang pinipikit ko ang aking mga mata

Samantala narating nila ang pampang at naibaba ang mga nailigtas, agad agad naman silang lumipat sa isang rescue boat upang balikan ako, sumasama si Josh at iba ko pang mga kaklase ngunit hindi sila pinayagan kaya wala na din silang nagawa kundi maghintay, si Harvey naman ay agad agad dinala sa pinaka malapit na Hospital.

Lumipas ang dalawang oras at dumating ang mga rescuers ngunit bigo sila hindi na nila ako nakita. Dumating sila nang nakayuko nagpapahiwatig ng kabiguan

“nasaan si Jey!” sigaw na tanong ni Josh

“pasensya na pero hindi namin siya nakita” tugon ng isang rescuer

“hindi, hindi pwede yun baka hindi lang kayo naghanap hanapin natin uli sasama na kami” si Josh habang nagpapanic

“wala talaga sinuyod na namin ang buong lugar pero wala talaga kaming nakitang bakas ng kaibigan mo” paliwanag ng rescuer

“hindi yun mawawala basta basta magaling lumangoy yun eh kahit ilang oras pa siya dun makakatagal yun eh” si Josh habang nanginginig

“baka may nangyari sa kanyang masama nung mahulog yung parte ng barko” malungkot na sambit ng isa kong kaklase

“putangina mo wag mo sabihin yan walang nangyaring masama kay Jey” galit na tugon ni Josh

Wala na nga silang nagawa kundi hintayin ang bukas at makibalita, buong gabi ay di natulog si Josh at ang mga kaklase ko para hintayin ang aking pagbabalik. Kinaumagahan ay agad silang bumalik sa dalampasigan at doon ay nasaksihan nila ang mga kalunos lunos na itsura ng mga nasawi sa lumubog na barko, nakatakip na ng kumot ang mga ito dahil na din sa mga nasunog nilang katawan. Di mo na sila makikilala kung wala ka na ding palatandaan.

Habang naglalakad si Josh kasama ang mga kaklase ko ay nadaanan nila ang isang bangkay ng lalaki na nakatakip ng kumot dahilan sa sunog na sunog na katawan nito ngunit nakalabas ang kanang kamay nito. Nakasuot sa kanya ang bracelet na bigay ni Harvey. Lumapit agad si fatima at tiningnan ang kamay nito na di na makilala dahil sa sunog ngunit ang bracelet ay di man lang nagasgasan.

“Hindi ba bracelet ni Jey ito” si Fatima habang nanginginig

“tingnan mo baka kapareho lang” si beth habang umiiyak

Lumapit si Josh at biglang gumuho ang mundo nya nang makita nya na nakaukit ang pangalan naming tatlo sa bracelet. Parang pinagsakluban ng langit at lupa ang kanyang naramdaman nung mga oras na yun. Nakumpirma nga nila na ako yun

(Paki Play po)

Niyakap nya ako

“Jey nangako ka sabi mo hihintayin mo ako sabi mo di ka aalis dun eh, nagsinungaling ka nanaman  andaya mo talaga sinaktan mo nanaman ako bat ba gusto mo lagi akong nasasaktan Jey, madami pa tayong mga pangarap na sabay sabay nating tutuparin ni Harvey eh bat mo agad kami iniwan madaya ka talaga Jey andaya mo nakakainis ka!!” si Josh habang nagdadabog sa aking labi.

“Jeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeey bat moko iniwan Jeeeeeeeeeeey” sigaw ni Josh habang patuloy sa pagtangis

Humagulgol si Fatima at Beth pati narin ang aking mga kaklase dahil sa nangyari sa akin, mararamdaman mo ang kalungkutan sa paligid dahil sa kanilang pagtangis.

Inilayo na ng mga tao si Josh sa akin dahil kailangan nang ilipat ang aking labi sa morgue ng magpumiglas si Josh

“bitawan nyo ako bitawan nyo ako dito lang ako sa tabi ni Jey kailangan ako ng kaibigan ko” si Josh habang nagwawala

Ngunit wala na din siya nagawa dahil inilayo na nila ako. Matapos ang ilang oras ay dumating na ang aking ama at si kuya John naiwan si Kuya Justin sa labas para ayusin ang mga papeles ko halos himatayin ang aking ama sa naramdamang kalungkutan.

“anak kooooo bat mo kami iniwan” si Papa habang yakap yakap ako at nakabalot sa kumot

Si kuya John naman ay wala ring tigil sa pag iyak, hindi niya ako tiningnan dahil ayaw nilang makita ang kalunos lunos kong kalagayan

“jey! Jey! Bakit ikaw paaaaaaa” si kuya John habang nagwawala

Makalipas ang ilang minuto ay pumasok na si Kuya Justin, pagkakita pa lang nya sa aking labi ay napasigaw na ito.

“aaaaaaaaaaaaahhhhhh” sigaw ni Kuya Justin

Niyakap ni papa si kuya Justin, ngunit patuloy pa din ito sa pagwawala

“Jeeeeeey kapatid kooooo” si kuya Justin habang nagwawala

Puno nang kalungkutan ang nabalot sa paligid maririnig mo ang iyakan mula sa labas na nangagaling sa aking mga kaibigan at kaklase.

Inuwi ang aking labi sa manila at dun nako ibinurol. Nakasara lamang ang aking kabaong dahil na din sa kalunos lunos kong kalagayan at dahil na din sa sobrang kalungkutan ng aking pamilya ay dalawang araw lang ang aking burol, bukod sa aking pamilya, kamag anak at mga kaibigan dinaluhan din iyon ng mga estudyante, guro at opisyal ng aming eskwela pati mga opisyal ng aming lungsod ay dumalo upang parangalan ako dahil sa aking kabayanihang ipinamalas. Naging malungkot ang lahat sa mga oras na yun

si Josh ay hindi man makausap at patuloy lang nakatingin sa kawalan.

cremation ang ginawa sa aking labi.

Sa Araw ng libing

Hawak hawak ni kuya john ang pinaglalagyan ng aking abo kasama ang aking pamilya, mga kaklase, kaibigan at mga mahal sa buhay ay inihatid ako sa huling hantungan sa tabi nang aking ina. Puno nang iyakan at pighati ang bumalot sa mga oras na yun, matapos ang libing ay naiwan si Papa, Kuya Justin, Kuya John, Fatima at Josh.

“tito, kundi po siguro nya kami niligtas hindi ito mangyayari kay Jey” si Fatima habang umiiyak

“hindi wag nyo sisihin ang sarili nyo sa katunayan proud ako sa anak ko dahil sa ginawa nyang kabayanihan” ngiti ni Papa habang bakas parin ang kalungkutan sa mukha

“pasaway lagi yang kapatid namin pero mabuti ang kanyang kalooban para dun ay pinagmamalaki namin siya” sambit ni kuya John

Ngunit si Josh ay wala pa ding imik

Biglang may dumating na mag ina at lumapit sa aking puntod, nagpakilala yung babae sa amin.

“Condolence po, ako po yung ina nung batang niligtas ng anak nyo” sabay turo sa kasama nyang bata

“maswerte po kayo sa anak nyo, gusto lang po namin magpaalam at magpasalamat sa kanya kahit sa huling pagkakataon lang” sambit nung babae

“Sige lang po” tugon ni Kuya Justin

“anak magpaalam ka na” sambit ng babae sa kanyang anak

Natapos ang araw na puno ng kalungkutan. Kinabukasan ay dinalaw ako muli ni Josh, habang nakaupo siya sa harap ng aking puntod

(Paki play po)

“Pano ngayon si Harvey anong sasabihin ko sa kanya Jey?” malungkot na tanong ni Josh

“Jey kahit nagtatampo ako sayo ngayon alam mo namang mahal na mahal kita sorry kung di ko nasasabi sayo yun ng madalas ikaw naman kasi puro ka lagi kalokohan ni hindi ka nga makausap ng matino lagi kang may ginagawang kapilyuhan, kaya lagi kami napapahamak sayo eh”

“Nakakatawa nga andito ka ngayon sa pinaka ayaw mong lugar, matatakutin ka pa naman pano ka na namin mababantayan nyan, eh iniwan mo na kami.” Si Josh habang umiiyak

“Alam mo Jey kahit maging pasaway ka lagi magpapasensya lang ako kahit ipahamak mo kami lagi ayos lang sa akin kahit araw araw mo pa akong saktan ayos lang titiisin ko yun basta magbalik ka lang samin” si Josh habang patuloy sa pag iyak.

(Paki stop na po yung music)

Samantala si Harvey ay hindi parin nagigising matapos nya kasing dalhin sa hospital ng probinsya kung saan sila ibinaba ay agad agad din siyang inilipad pabalik sa maynila upang maipagamot siya ng maigi dahil medyo malala ang nangyari sa kanya.

Matapos ang isang linggo ay nagsising na siya, naging maayos naman ang kalagayan nya. Pag gising nya ay nakita nya agad ang Mommy at Daddy nya.

“Ma, Pa” sambit ni Harvey

“anak nagising ka na salamat naman” mama ni Harvey habang naiiyak

“nasaan po ako? Ano po bang nangyari?” tanong ni Harvey

“Nasunog at lumubog kasi yung sinasakyan nyong barko, tinamaan ka ng mga nahuhulog na parte ng barko kaya andito ka ngayon sa hospital” paliwanag ng Papa ni Harvey

“kamusta po mga kaibigan ko at kaklase ayos lang po ba sila?” tanong ni Harvey

“huwag kang mag aalala ayos lang sila anak” sagot ng mama ni Harvey

“si Josh po at si Jey ayos lang po ba sila? Si Harvey na halatang nag aalala

Nagtinginan lamang ang Mama at Papa ni Harvey

“ahh eh oo anak ayos lang sila” pagsisinungaling ng papa ni Harvey

Nabalitaan ng mga malalapit kay Harvey ang balita na nagising na sya kaya isa isang nagdatingan ang mga ito upang dalawin siya, dumating din ang mga kaklase namin para bisitahin sya.

“Harvey kamusta ka na?” bati nila Fatima

“ayos lang ako kayo lang ba sila Josh ba wala?” tanong ni Harvey

“ahh baka mamaya pa yun” tugon ni Tom

“eh si Jey? Di ba nya ako dadalawin?” tanong ni Harvey

Nagtinginan lamang ang aming mga kaklase at iniba bigla ang usapan

“basta Harvey pagaling ka na ha para makalabas ka agad sa hospital” sambit ni Beth

Natapos ang oras ng pagbisita kaya lumabas na ang aking mga kaklase habang nasa labas sila

“ano ba guys hindi ba natin sasabihin kay Harvey ang totoo? Tanong ni Ben

“nangako tayo kay Josh na siya na lang daw ang magsasabi” sagot ni Fatima

“saka baka ano pang masamang mangyari kay Harvey pag nalaman nya ano nangyari kay Jey, hayaan nalang muna nating siyang gumaling ng tuluyan” paliwanag ni Tom

Lumipas ang dalawang araw at sa wakas ay dumating na din si Josh. Niyakap ni Josh ng mahigpit si Harvey ng makita nya ito

“kamusta ka na tol” tanong ni Josh

“mabuti na pakiramdam ko” sagot ni Harvey

“mabuti naman kung ganun” ngiti ni Josh

“asan na ba si Jey? Bat di man nya ako dinadalaw galit pa rin ba siya sa akin?” tanong ni Harvey

Natahimik naman si Josh sa tanong ni harvey

“ahh hindi tol diba susurpresahin ka pa nga dapat nun sa barko kaso di natuloy dahil sa aksidente kaya di galit sayo yun” paliwanag ni Josh

“sabihin mo nagtatampo na ako sa kanya” malungkot na sambit ni Harvey

“hayaan mo sasabihin ko” tugon ni Josh

Dumating ang araw ng paglabas ni Harvey sa hospital, sinundo sya ni Josh habang nasa labas ng kwarto si Josh ay kausap nya ang Mama at Papa ni Harvey

“Josh iho sa palagay mo ba ito na ang tamang panahon? Baka kung mapano si Harvey” pag aalalang tanong ng mama ni Harvey

“Hon sa ayaw at gusto natin kailangan din nya malaman ang totoo” tugon ng Papa ni Harvey

“Huwag po kayong mag alala tita ako na po ang bahala kay Harvey” malungkot na tugon ni Josh

Pumasok na sa kwarto si Josh at nakita nya dun na naghihintay si Harvey

“Tol sayo daw ako sasabay? San ba tayo pupunta” tanong ni Harvey

Ngunit ngumiti lang si Josh na may bakas ng kalungkutan sa mukha, Habang naglalakad sila pababa

“asan ba talaga si Jey? Ang tagal tagal ko na sa hospital ni isang beses di man nya ako pinuntahan, nakakainis na siya pati mga text at tawag ko hindi nya sinasagot saka bat walang tao sa kanila? Wala

kasing sumasagot sa landline nila eh” si Harvey na halatang nagtatampo sa akin

“wala talaga tao sa kanila ngayon umuwi muna sa mga probinsya mga katulong nila kasi mawawalang ng matagal ang pamilya nya” tugon ni Josh

“ahh kasama ba ni Jey pamilya nya?” tanong ni Harvey

“Hindi isa lang sa pamilya nya ang kasama na nya ngayon” malumanay na tugon ni Josh na halatang may kahulugan

Medyo di naintindihan ni Harvey ang gustong ipahiwatig ni Josh kaya binalewala na lamang nya yun.

Habang nakasakay sila sa kotse

“Humanda talaga si Jey sa akin pagbalik nya di man lang nagpaalam sa akin, baka nakakalimutan nya ako pa din ang best friend kahit may tampo pa siya sa akin kelangan nya magpaalam sa akin” inis na sambit ni Harvey

Biglang nagtaka si Harvey nang pumasok sila sa sementeryo.

“Josh ano ginagawa natin dito?” tanong ni Harvey

Pagbaba nila ng kotse ay naglakad sila patungo sa puntod ng aking ina, inakbayan ni Josh si Harvey

“Harvey sana magpakatatag ka” malungkot na sambit ni Josh

Nagtaka si Harvey sa sinabi ni Josh, pagdating nila sa puntod ng aking ina.

“o tol ano ginagawa natin dito sa puntod ni tita? Naguguluhan na talaga ako sayo eh” si Harvey na medyo naguguluhan na

“tingnan mo yung katabing puntod ni tita” mahinang sambit ni Josh

Tiningnan naman ito ni Harvey hanggang sa mabasa nya ang aking puntod na may nakasulat na “In loving memory of Jey dela Vega”

(Paki play po)

 Parang pinagsakluban ng langit at lupa ang naramdaman ni Harvey

“putangina mo Josh anong ibig sabihin nito wag moko binibiro ng ganito tarantado ka hindi ka nakakatawa” si Harvey habang galit na galit

Ngunit iniwas lang ni Josh ang tingin nya kay Harvey

“oo mahilig magbiro yang gagong Jey na yan eh baka andyan lang siya sa tabi pinagtitripan nyo ako” sambit ni Harvey habang di mapakali

“Jey lumabas ka diyan! Gago ka! hindi ka nakakatawa pag nakita talaga kita lagot ka sa akin” galit na galit na sigaw ni Harvey

“Jeeeey! Ano ba!  sabi nang lumabas ka na diyan eh! Jeeeey!!!” sigaw ni Harvey habang napaluhod

Hanggang sa ilabas ni Josh ang aking bracelet

“tol wala na siya namatay siya sa aksidente sa barko” malungkot na sambit ni Josh

“tumahimik ka! Hindi ako naniniwala! Hindi ako naniniwala!” galit na tugon ni Harvey

“Jeeey! Lumabas ka na pls! lumabas ka na!” si Harvey habang umiiyak na

Habang nakaluhod si Harvey at umiiyak ay ikinwento ni Josh ang lahat nang nangyari nung aksidente ng barko. Biglang nilapitan ni Harvey si Josh at sinuntok ng malakas.

“Bat di mo siya tinulungan! Bat di mo siya tinulungan!” sigaw ni Harvey habang patuloy pa din sa pag iyak

“sinubukan ko tol pero wala din akong nagawa” si Josh habang umiiyak na din

“best friend mo yun eh! Bat mo siya pinabayaan! Alam mo namang matigas ang ulo nun bat mo siya pinayagang magpaiwan!!” sigaw ni Harvey habang umiiyak

Bigla namang nilapitan ni Josh si Harvey at niyakap ng mahigpit, pilit na nagpupumiglas si Harvey

“bitawan mo ako! Bitawan mo ako!” si Harvey habang nagpupumiglas

Wala nang nagawa si Harvey kundi magpadala sa kanyang damdamin habang nakayakap sa kanya si Josh

“sige tol ilabas mo lang yan” si Josh habang yakap yakap si Harvey

“aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah” isang malakas na sigaw ni Harvey habang umiiyak

Lumapit si Harvey sa aking puntod

“Jey nangako ka!! Nangako ka saming  hindi mo kami iiwaan!! Jeeeeeeeeey” sigaw ni harvey habang humahagulgol.

Makalipas ang ilang oras nailabas na ni Harvey ang kanyang pighati, magkatabi sila ni Josh nakaupo sa harap ng aking puntod

“Jey hindi man lang kita nayakap sa huling pagkakataon, hindi mo man lang ako nakausap para pormal na patawarin galit ako sayo Jey andaya mo sabi mo hindi mo kami iiwan nangako ka sa amin eh, di mo nanaman tinupad ang pangako mo Jeeeeey” si Harvey habang umiiyak

“Sabay tayong tatlo papasok sa isang school sa college diba yan usapan natin, madami pa tayong plano Jey bakit mo kami iniwan nakakainis ka” habang patuloy sa pag iyak si Harvey

Hinawakan ni Harvey ang aking pangalan

“Jey mahal na mahal kita paalam sayo” sambit ni Harvey habang nakahawak siya sa nakaukit kong pangalan

“Jey kung saan ka man naroroon sana masaya ka na paalam” si Josh habang naluluha

At dun nga ay tumayo na si Josh at Harvey upang lisanin ang aking himlayan.

-WAKAS-

(Preview for the next book)

Samantala lingid sa kaalaman ng lahat ay napadpad lamang ako sa dalampasigan ng isang isla sa may timog ng luzon

Abangan ang ikalawang libro na pinamagatang

“Sa Aking Pagbabalik”