Sa Aking Paglisan part 16

Hello readers medyo nahirapan akong isulat ang part na toh di ko kasi mapigilan emotions ko hehe, by the way salamat po uli sa pagsuporta ninyo try ko po makapag update ng mabilis :)

Nais ko po uling pasalamatan sina Jay, R.J., zekie, jayfinpa, Mars, Rue, ernes_aka_jun, darkboy13, dada, marclestermanila, wastedup, j.v, kokey, mcfrancis, blue, migz, Pink 5ive, kenrei_yu, Dave17, sfgiants, ram, David Thaddeus, Jhae17 , nate, brokenarmor, ron ron, russ, Marc, mat_dxb at sa lahat po ng anonymous na nag comment.

Pa rate lang po saka comment ha, mabasa ko lang po mga reactions nyo masaya na po talaga ako salamat po uli :)

Sa Aking Paglisan part 16

“Ikaw din?” mataray na tugon ni Neil

“tseh wag moko gayahin ako una nagtanong noh” asar kong tugon

“guys stop it, kasama natin ang section nila sa retreat yun kasi ang policy ng school at least 2 sections ang magkasama” paliwanag nang aming adviser

Andun din pala si Paul nakalimutan ko kaklase nga pala niya si Neil

“Hi Paul” bati ko sa kanya

“uy hi Jey kamusta ka na?” tugon naman ni Paul na nakangiti

“ok lang ako” ngiti ko

“siya nga pala Jey ha hindi kita nasalubong nung magbalik ka sa school matagal din kasi ako nawala pero nadalaw naman kita sa hospital nung wala ka pang malay” paliwanag ni Paul

“sus wala yun wag mo alalahanin yun” pacute ko

Samantala nakakuha na pala ng mga kani kanilang partner ang mga kaklase ko at mga kaklase ni Neil para makasama sa kwarto at dahil late kaming tatlo ay wala pa kami mga partner. Nang dumating ang aming retreat master ay agad agad nya kaming kinausap.

“O nandito na pala kayong tatlo by the way ako na pala mag aassign sa inyo kung sino makakasama nyo sa room hanggang sa matapos itong retreat” ngiti ni Bro. Gomez

“sige po sir” tugon ni Josh

“ikaw Josh at Harvey kayo magkasama sa room” ngiting sambit ni Bro. Gomez

Natuwa naman ang dalawa at nag apir pa kasi nga naman matalik silang magkaibigan kaya di na sila mahihirapan pang makibagay sa isat isa, ngunit sa sumunod na sinabi nang aming retreat master ang kinagulat ng lahat.

“kaw naman Jey at Neil kayo magkasama sa kwarto” sambit ni Bro. Gomez

“waaaaaaaaaaaa” sigaw ko

“ha? Wag po kayo magbiro ng ganyan” asar na tugon ni Neil

“hay nako riot ito pag nagkataon hahaha” natatawang sambit ni Fatima

“no hindi ako nagbibiro mas makabubuti ito sa inyo alam ko both of you has some issues pero diba its about time to settle your differences?” paliwanag nang aming retreat master

“uhm sir baka po pwedeng sa amin nalang sumama si Jey kasi po medyo namamahay po yan baka hindi po makatulog” alalang pakiusap ni Josh

“oo nga po sir saka di rin po kasi sanay matulog yan na hindi nya ka close yung kasama nya” dagdag pa ni Harvey

“I’m sorry guys but my decision is final saka wala din kasing makakasama si Neil” tugon nang aming retreat master

“kayo sir baka gusto niyo siyang samahan hehe” biro ko

Ngunit sa mga oras na yun ay nakita ko ang lungkot sa mga mata ni Neil nung marinig nya na gusto akong makasama ni Josh at Harvey ngunit sa kanya ay wala man lang nagboluntaryo para isama siya, medyo naawa ako kay Neil sa aking nasaksihan kaya pumayag na din ako.

“o sige po sir” pagpayag ko

Medyo nagtaka naman si Neil dahil madali akong napapayag pero kesa naman mapahiya lang siya kaya di na lamang siya umimik. Paglipat ko ng aking gamit sa aming kwarto ay andun na si Neil.

“hoy dun ka ha, heto kama ko” masungit na sambit ni Neil

“eh nakahiga ka na dyan alanganamang kunin ko pa yan duh” tugon ko na medyo naiinis

Dumating ang  dinner time at pinababa na kami lahat para kumain, nauna ako bumaba dahil nga medyo gutom na ako, after ng prayer ay agad agad na kami pumila para kumuha ng pagkain, buffet style kasi. Umupo ako sa dulong table at nagsunuran naman ang aking mga kaklase pati na din sila Josh, Harvey at Fatima ay tumabi sa akin. Nakita ko ang mga kaklase ni Neil na nasa ibang table at magkakasama subalit si Neil ay nakaupo lamang sa isang tabi at kumakain mag isa.

“uy Fatima tawagin mo nga si Neil medyo nakakaawa kasi eh wala man lang kasama paupuin mo na dito” pakiusap ko kay Fatima

“ay hayaan mo nga siya bagay nya yan, sama kasi ng ugali” tugon ni Fatima habang kumakain

“Josh ikaw nalang pakitawag pero wag mo sabihing ako nagpapatawag ha tutal type ka naman nyan siguradong di tatanggi sayo yan hehe” pabiro kong pakiusap kay Josh

“Jey I’m proud of you, matapos ang mga ginawa nya sayo naging mabait ka parin sa kanya” sambit ni Harvey

“oi di ha kaso kung kayo siguro nasa katayuan nya sympre ayaw nyo naman maramdaman na outcast kayo” tugon ko naman

Pinuntahan na nga ni Josh si Neil at pinalipat sa may table namin. Sumunod naman si Neil at binati lang siya nang aking mga kaklase nang sarkastikong ngiti at ako naman ay patuloy lang sa pagkain. Natapos ang dinner at pinaakyat na kami upang magpaghinga dahil kinabukasan na mag uumpisa ang aming mga activities. Pag akyat ko sa kwarto matapos maghilamos ay agad na akong nahiga upang matulog subalit ayaw talaga akong dalawin nang antok, dumating na din si Neil upang magpahinga subalit di man lang kami nagpansinan.

Samantala sa kwarto ni Josh at Harvey habang nakahiga sila...

“Josh kamusta na kaya si Jey baka di nanaman makatulog yun” pag aalala ni Harvey

“nag aalala din ako eh baka mamaya bigla nalang mag bunuan yung dalawang yun” tugon naman ni Josh habang natatawa

“di naman siguro sa pinakita ni Jey kanina di ko expect na gagawin nya yun kasi sa ugali nya usually para siyang bata pero kanina napaka mature nya mag isip kaya proud ako sa kanya” tugon ni harvey

“tara puntahan na natin” pag aya ni Josh kay Harvey

Pinuntahan na nga nila ang aming silid at kumatok pagbukas ni Neil nang pintuan ay nabigla siya dahil nasa labas si Josh at Harvey

“check lang namin si Jey” sambit ni Harvey kay Neil habang papasok sila sa aming silid

Nang marinig ko sila ay agad akong nagtulog tulugan dahil alam ko na alam nilang di nanaman ako makatulog kaya iniiwasan ko na din na maabala sila. Paglapit nila ay agad silang umupo sa kama ko at hinimas ni Josh ang aking ulo.

“Jey di ka makatulog noh” mahinang tanong ni Josh

Minulat ko ang aking mga mata at gaya nga ng sinabi ko kilalang kilala talaga nila ako kaya wala din ako maitatago.

“medyo lang” tugon ko

“gusto mo himasin ko likod mo hanggang sa makatulog ka” sambit ni Josh

“hindi ok lang ako sige matulog na kayo” tugon ko

Bigla naman ako hinigaan ni Harvey

“aray ano ba ang bigat mo” asar kong tugon

“heto naman ang sungit mo nilalambing ka lang eh” si Harvey sabay kurot sa aking tagiliran na nagpakiliti sa akin.

“eh pano ako makakatulog nyan sa ginagawa mo noh” sarkastiko kong tugon

“hahaha sige mauna na kami matulog ka na” si Harvey kasama si Josh na papalabas na ng aming silid

Napatingin ako kay Neil sa mga oras na yun at kitang kita ko sa kanya ang inggit dahil sa kanyang mga nasaksihan.

“ok ka lang?” tanong ko

“huh ok lang ako” sabay talikod ni Neil

Makalipas ang ilang minuto ay muli siyang humarap sa akin at kinausap ako

“Halatang mahal na mahal ka nang dalawang best friend mo, paano mo ba ginawa yun?” malungkot na tanong ni Neil

Halos mabilaukan ako sa tanong nyang yun

“ahh eh ewan basta ang pagkakaalam ko lagi sila napapahamak dahil sa mga kalokohan ko” tugon ko

“sana magkaron din ako ng mga kaibigang tulad nila” inggit na tugon ni Neil

“oo nga pala bakit parang iniiwasan ka nang iyong mga kaklase kanina?” tanong ko

Ngunit nanatiling tahimik lamang si Neil at hindi sinagot ang aking katanungan

“heto ha di naman sa nakikialam ako pero try to be yourself, wag kang magpanggap kasi nakita mo naman siguro dati kung san ako dinala nang pagpapanggap ko diba” sambit ko

Nanatili parin tahimik si Neil nung mga oras na yun at ako sa wakas ay dinalaw na din ng antok at tuluyan na ding nakatulog. Kinabukasan ay maaga kaming pinababa para mag jogging kasama daw yun para ma i release namin ang inner emotions namin para mamaya sa activity. Natapos ang jogging at pinapasok na kami para mag almusal at makapag palit ng damit dahil mag uumpisa na ang activity.

Nagdasal muna kami matapos ay kinausap kami ng aming retreat master at  isa isang pinaupo sa harap, tapos tatanungin ang aming mga regrets sa buhay , naging maayos naman ang activity medyo malungkot dahil dun lumabas ang mga panghihinayang nila sa buhay, ako naman ang hinuli ng aming retreat master tila alam nya na may tinatago ako sa aking puso, pagdating sa akin habang nakaupo ako sa harap tinanong ako nang aming retreat master.

“Ikaw Jey ano mga regrets mo sa buhay?” tanong ni Bro. Gomez

“ahh wala naman po, yun lang na naging pasaway ako lagi” tugon ko habang nakayuko

“hindi ako naniniwala na yan lang alam ko may tinatago ka pa” tugon ni bro. Gomez

“wala po talaga yun lang” pagsisinungaling ko habang nakayuko pa din ako

At yung time na yun dun na ako nagumpisang batuhin nang mga masasakit na salita nang aking mga kaklase at kaibigan upang mapilitan akong mag open up.

“yan ang kinaiinisan ko sayo eh puro ka tsismis pero pag dtio di ka makapag salita” banat ni Tom

“oo nga wala ka parin talagang pinagbago” banat naman ni beth

“kaya minsan talaga Jey nakakasawa na talaga” dagdag ni Fatima

Nakayuko lamang ako pinapakinggan ang mga masasakit na salita, ang mga sumunod na salita ang talagang nagpadurog sa aking puso.

“inis na inis ka kay Neil pero may pinagkaiba ba talaga kayo? Wala hindi ba?” banat ni Josh

“Parati na lang kami napapahamak dahil sayo pero inintindi mo ba kami kahit minsan? Naging makasarili ka Jey” banat naman ni Harvey

Biglang namang pinatugtog ng aming retreat master ang isang awit.

At dun na nga ay napilitan na akong magsalita at ilabas ang aking hinanakit, habang nakaupo at nakayuko ako ay biglang tumulo ang aking mga luha na nagpabigla sa lahat

(Paki play po)

“mama hindi ko naman po sinasadya na wala ako sa tabi nyo nung mamatay kayo, mama patawarin nyo po ako akala ko po kasi hindi nyo ako iiwan pag hindi nyo ako nakita, gustong gusto ko po talaga kayo mayakap at magpaalam sa inyo kaso hindi ko po talaga kaya na mawala kayo. Kaya mama sorry po talaga” ang aking mga nasambit habang humahagulgol ako

At sa mga oras na yun ay nag umpisa nang mag iyakan ang aking mga kaklase at kamag aral. Lalapitan na sana ako ni Josh at Harvey ngunit pinigilan sila nang aming retreat master

“Hindi hayaan nyo siyang ilabas nya yan” pagpigil nang aming retreat master

Patuloy pa din ako sa pagtangis

“mama naaalala ko pa pag may sakit kami nila kuya hindi mo kami iniiwan kaya nung maakisdente ako nun hinihintay talaga kita mama pero hindi ka dumating, mama ko bat mo kasi ako iniwan” habang patuloy ako sa pag iyak

Parang pinagsakluban nang langit at lupa ang naramdaman ni Josh at Harvey sa mga oras na yun.

“Sir pls. po kailangan nya po kami ngayon sa tabi nya” pagmamakaawa ni Harvey habang umiiyak

“sir sige na po palapitin nyo na po kami sa kanya” dugtong pa ni Josh habang basang basa ang mga mata dahil sa mga luha.

At dun na nga ay pinayagan na silang lumapit sa akin

“Sige na you may approach him” tugon nang aming retreat master

Linapitan agad ako ni Josh at Harvey at niyakap ng mahigpit

“ssshh Jey tahan na andito pa naman kami eh, saka naiintindihan ka naman sigurado ng mama mo” si Josh habang umiiyak at yakap ako

“pasensya na kayo hindi ko lang talaga mapigilan eh” tugon ko habang patuloy ako sa pag iyak

“halika nga dito” pinalapit naman ako ni Harvey sa kanya at mahigpit na niyakap

“di ka naman namin pababayaan Jey alam  mo yan kahit wala na si tita rose madami pa naman kaming nagmamahal sayo eh” si Harvey habang umiiyak at yakap yakap ako

At sa mga oras na yun ay nagumpisa nang lumapit sila Fatima at iba ko pang mga kaklase upang yakapin ako at bigyan ako ng suporta. Nakita sa mga mata ni Neil ang lungkot dahil nakita nya kung gaano ako kamahal nang aking mga kaklase at kaibigan. Natapos ang activity nung mag tanghalian na, pumunta na kami sa dining area para kumain subalit nawalan ako ng gana kaya naupo na lamang ako sa isang tabi.

“Jey di ka ba kakain? Baka magutom ka nyan” alalang tanong ni Fatima

“hindi ayos lang ako hindi ako nagugutom” malungkot kong tugon

Dumating naman si Harvey kasama si Josh na may dalang isa pang plato na may pagkain na.

“Jey dinalan na kita ng pagkain mo kumain ka na” pag aya ni Josh

“sige kayo nalang hindi pa ako nagugutom eh” tugon ko habang isinandal ko sa upuan ang aking ulo

“gusto mo subuan kita” si Harvey habang kitang kita sa mukha nya ang kalungkutan

Umiling lamang ako at tumingin na lamang sa malayo

“Jey kumain ka na baka magkasakit ka pa niyan eh” sambit ni Josh habang nag aalala

Napilit din nila ako kumain ngunit kaunti lang ang nakain ko, binigyan din kami ng time ng aming retreat master upang makapag siesta at pinababalik kami ng 2pm.

“Jey dun ka nalang magpahinga sa kwarto namin para may kasama ka” pag aya ni Josh

Pumasok na nga kami sa kwarto nila at nahiga ako sa kama ni Harvey, pagpikit ko ay agad din akong naka idlip gawa na din siguro sa sobra kong pag iyak. Matapos ang ilang minuto habang nakaupo silang dalawa sa kama ni Josh at inaayos ang ibang gamit ay nakarinig sila nang mahinang pagtangis mula sa akin habang ako ay nakatalikod ayaw ko kasi ipahalata sa kanila na umiiyak nanaman ako. Humiga sa tabi ko si Harvey at pinaharap ako sa kanya at niyakap.

“Sige Jey kung talagang may nararamdaman ka pa ilabas mo lang yan” malungkot na sambit ni Harvey habang yakap ako

At dun nga ay nag umpisa na akong humagulgol

“namimis ko na kasi si mama” ang aking nasambit habang patuloy ako sa pag iyak

Itutuloy...