Sa Aking Pagbabalik part 9

Sa Aking Pagbabalik part 9

“H-Harvey” sambit ko habang nanginginig sa sobrang lamig

“ano ba pumasok sa ulo mo at nagpaulan ka” tanong ni Harvey

Ngunit di na ako umimik at ibinaba nalang muli ang aking tingin, itinayo ako ni Harvey habang pinapayungan ako.

“Halika na umuwi na tayo” aya ni Harvey

“hindi sige ayos lang ako” tugon ko habang patuloy pa ding nilalamig

“wag na matigas ang ulo mo, tingnan mo nga nilalamig ka na baka magkasakit ka pa niyan eh” pag aalalang tugon ni Harvey

Isinakay nya ako sa kanyang sasakyan habang nagmamaneho siya ay patuloy pa din ang lamig na aking nararamdaman

“nilalamig ka pa din ba? pinatay ko na aircon ahh” pag aalalang tanong ni Harvey

Tumango lamang ako at ipinikit na lamang ang aking mga mata, kinuha naman ni Harvey ang kanyang jacket sa likod ng kanyang kotse at ikinumot sa akin.

“ikaw naman kasi ano ba pumasok sa utak mo bat ka nagpabasa, para ka talagang si Jey sobra pasaway” sambit ni Harvey

Iminulat ko ang aking mga mata at napansin kong iba ang daan naming tinatahak

“mali yata daan papunta sa dorm namin” sambit ko

“medyo gabi na sa bahay ka nalang muna” tugon ni Harvey

“salamat na lang pero baka hanapin kasi ako sa dorm” sambit ko

“wag ka mag alala sasabihan ko nalang si Marie kasama naman nya ngayon si Fatima eh” tugon ni Harvey

“nakakahiya naman makaka abala pa ako sa inyo ni Josh”

“wag ka mag alala ako naman ang may kasalanan kaya nagkaganyan ka, siya nga pala sorry kanina ha nabigla lang ako pero wala ka naman talagang kasalanan” si Harvey

“ayos lang yun may kasalanan din naman ako nakialam kasi ako” tugon ko

Nang makarating na kami sa penthouse nila Josh at Harvey ay wala paring tao sa loob. Pumasok si Harvey sa kwarto ni Jey at kumuha ng mga damit.

“o Anghelo heto mga lumang damit ni Jey suotin mo na muna kasukat mo naman kasi siya eh” si Harvey habang ibinibigay sa akin ang mga damit

“may damit pala dito si Jey” sambit ko

“oo mula nung binili kasi namin itong penthouse ni Josh gusto nyang parang andito pa din si Jey kaya halos puno ng mga gamit ni Jey yung kwartong yun na para dapat talaga kay Jey” tugon ni Harvey

Nagpalit ako ng damit isinuot ko yung mga ipinahiram sa akin ni Harvey na damit ni Jey, kasyang kasya sa akin ang mga damit hindi ko alam parang sinadya yata talaga para sa akin itong mga damit na suot ko, paglabas ko ay sinalubong ako ni Harvey

“tama nga ako kasyang kasya sayo mga damit ni Jey” sambit ni Harvey

“ahh oo nga eh” ngiti kong tugon

“kumain ka na ba? gawa lang kita ng soup” paalam ni Harvey habang papunta sa kusina

“wag na nakakahiya naman naka abala na nga ako” tugon ko

“hindi ok lang ito sige maupo ka na lang diyan” si Harvey

Naupo na nga ako sa sala, nakaramdam muli ako ng panlalamig at panghihina kaya ipinikit ko na muna ang aking mga mata hanggang sa makatulog ako.

“Siya nga pala Anghelo natawagan ko na sila Josh at Fatima pati narin sila Robert kanina pabalik na sila dito” si Harvey habang nasa kusina

Ngunit hindi ako tumugon, linapitan ako ni Harvey dala dala ang sopas

“tingnan mo toh tinulugan ako” si Harvey habang medyo natatawa

Tinapik ako sa pisngi ni Harvey para gisingin at pakainin

“Anghelo gising ka muna kain ka muna” si Harvey habang tinatapik ako sa pisngi

Ngunit hindi ako tumugon, napansin nya na inaapoy ako ng lagnat at nanginginig

“inaapoy ka ng lagnat” pag aalalang sambit ni Harvey

Binuhat nya ako at dinala sa silid ni Jey at ihiniga sa kama saka kinumutan, nanginginig ako nung mga oras na yun

“nagpaulan ka pa kasi, hayan tuloy” si Harvey habang hinahawakan ang aking noo

Dumating sila Josh, Fatima at mga kagrupo namin

“napano si Anghelo?” pag aalalang tanong ni Josh

“inabutan ko kanina basang basa sa ulan kaya dinala ko dito, nagkatotoo yung kinakatakutan kong mangyari nilagnat nga sya” tugon ni Harvey

“naku kawawa naman” si Fatima

“ahh Josh, Harvey ako nalang magbabantay sa kanya” pakiusap ni Marie

“hindi ok lang marie kami na magbabantay sa kanya, umuwi na kayo at magpahinga” tugon ni Harvey

“o sige kayo bahala saka sorry nga pala sa mga nasabi ko kanina ha” nahihiyang sambit ni Marie

“wala yun totoo naman mga sinabi mo ako pa nga dapat magpasori” ngiting tugon ni Harvey

Di na din napilit nila Fatima at Marie na magpaiwan at alagaan ako, umalis na sila at naiwan naman ako sa pangangalaga ni Josh at Harvey. Habang nasa kwarto sila

“kumain na ba siya?” tanong ni Josh

“hindi pa tol kaya di ko pa mapainom ng gamot” tugon ni Harvey

“pakainin na natin siya, hindi pwedeng hindi siya uminom ng gamot baka kung mapano siya” pag aalalang sambit ni Josh

Umupo sa tabi ko si Harvey at ginising nila ako dahil medyo nahihilo pa ako kaya pinasandal ako ni Harvey sa kanyang dibdib habang sinusubuan ako ng pagkain ni Josh. Nang matapos akong makakain ay pinainom nila ako ng gamot at ibinalik nila ako sa pagkakahiga at kinumutan. Habang binabantayan nila ako ay kinausap ni Harvey si Josh

“tol may tampo ka pa ba sa akin?” tanong ni Harvey

“wala na yun kalimutan mo na yun may kasalanan din naman ako dapat inunawa nalang kita, alam mo naman tayo na nga lang dalawa natitira mag aaway pa ba tayo” paliwanag ni Josh

“sorry ha kung naglilihim ako sayo alam mo namang napakahalaga mo sa akin ikaw nalang natitirang best friend ko kaya di ko magagawang saktan ka, pero tol may dapat kang malaman, hindi naman totoong hindi ko dinadalaw puntod ni Jey eh, sa katunayan nga nyan lagi ko siya dinadalaw gusto ko lang kasi pag kinakausap ko siya kaming dalawa lang” paliwanang ni Harvey

“sabi ko na nga ba hindi mo din siya matitiis eh, wag ka mag aalala kahit kasama ko iba pa nating kaklase lagi naman nagpapaiwan ako sa puntod ni Jey para makausap din siya ng sarilinan” ngiting tugon ni Josh

“pero may nararamdaman parin akong galit sa kanya dahil sa pag iwan nya sa atin, siguro darating din ang panahon na maghihilom din yung sugat at sakit na nararamdaman ko pero hindi pa ngayon. Pero alam mo naman kung gaano ko kamahal ang kaibigan natin kaya alam ko maayos din ang lahat” paliwanag ni Harvey

“ayos lang yun tol naiintindihan kita, tingnan mo nga pala si Anghelo hindi ko alam pero ang gaan gaan talaga ng loob ko sa kanya parang matagal na natin siyang kilala” sambit ni Josh

“oo aaminin ko na ganyan na ganyan din ang nararamdaman ko sa kanya lalo pa nung una ko siyang makita hindi ko alam pero parang sumasaya ako pag kasama natin siya” paliwanag ni Harvey

“sayang kung nabubuhay pa sana si Jey na iimagine ko na itsura nya pag nakita nya si Anghelo, eh ayaw na ayaw pa naman nun na may kamukha” si Josh habang natatawa

“tama ka tol” pag sang ayon ni Harvey habang natatawa din

Magdamag na hindi ako iniwan ni Josh at Harvey sa katunayan nga nyan sa kwarto na sila nakatulog dahil sa pagbabantay sa akin. Kinabukasan ng magising ako ay may narinig akong mga nag aawitan sa may sala, na parang ang saya saya nila.

(Paki play po)

Habang nag gigitara si Harvey ay sabay silang dalawa kumakanta ni Josh, napakaganda ng tinig ng dalawa hindi ko alam pero nung marinig ko silang umaawit parang nawala ang sakit na aking nararamdaman. Lumabas ako sa may pinto at pinanood ko sila hanggang sa matapos nila ang awit.

“galing tol! Ang tagal na din natin hindi umaawit noh” sambit ni Josh

“oo pareho kasi tayong nawalan ng gana magmula nung mamatay si Jey” malungkot na tugon ni Harvey

“oo nga pero masaya ako bumalik na din ang dati mong sigla” ngiting tugon ni Josh

“kahit naman ikaw eh hahaha” si Harvey habang tumatawa na

Ang sarap nilang pagmasdan lalo kapag masaya sila nakakatuwa silang tignan, habang pinapanood ko sila ay bigla silang napatingin sa aking kinaroroonan.

“o Anghelo gising ka na pala, ayos ka na ba?” tanong ni Josh

“dapat di ka na muna tumayo baka mabinat ka pa niyan eh” pag aalalang sambit ni Harvey

“ahh hindi ayos na ako salamat nga pala sa inyo kagabi ha, nakakahiya naman naka abala pa ako” nahihiya kong tugon

“wala yun wag mo alalahanin yun sige na mahiga ka nalang uli baka kung mapano ka pa eh” si Harvey

Dumating naman si Fatima na may dalang mga pagkain

“o Fatima ang aga mo yata dami mo naman dalang pagkain mabubusog kami sigurado nyan” biro ni Harvey

“tseh hindi para sa inyo ito noh para kay Anghelo ito, di nyo na nga ako pinayagang bantayan siya kagabi kaya heto nalang bubusugin ko siya hehe” biro ni Fatima

“nag abala ka pa nakakahiya naman sa inyo sobra sobra na nga naitulong nyo sa akin” sambit ko habang medyo nahihiya

“sus wag mo isipin yun ang mahalaga ay magpagaling ka” ngiting tugon ni Fatima

Sa mga oras na yun ay bigla namang dumating sila Grace, Kate, Luke at Elton, nagulat sila ng makita ako na nasa loob ng kwarto ni Jey.

“ano ba ang ginagawa nyan dito?” galit na tanong ni Grace

“nilagnat kasi kagabi kaya pinatulog namin dito” tugon ni Josh

“talagang sa kwarto pa ni Jey? Ako nga nagalit kayo sa akin nung pumasok ako diyan pero siya pinatulog nyo pa talaga diyan? Nabulag na talaga kayo ng Anghelo na yan! Bakit Josh, Harvey ano ba meron yang Anghelo na yan, na wala ako bukod sa kamukha lang nya si Jey? Bakit mas importante pa ba siya kesa sa akin?” galit na sambit ni Elton

“hindi naman sa ganun Elton kaya lang nagkasakit kasi siya, ganun din naman ang gagawin namin sayo pag sayo nangyari yun” paliwanag ni Josh

“oportunista talaga yang Anghelo na yan alam kasi niya ang grupo natin ang pinakasikat sa school kaya ganyan nalang kung makakapit ang kapal talaga ng pagmumukha” pang iinsulto ni Kate sa akin

“hoy mag ingat ka sa pananalita mo baka nakakalimutan mo na nobody lang din kayo sa school kung hindi lang dahil sa amin kung makapag salita ka akala mo kung sino ka” tugon ni Fatima

Napahiya at natahimik si Kate sa sinabi ni Fatima kaya yumuko na lamang ito. Samantala si Grace at Elton ay di man lang natinag sa halip ay pilit pa akong pinapaalis.

“hoy Anghelo siguro naman magaling ka na kaya makakaalis ka na, hala lumayas ka dito” galit na sambit ni Grace

“ang galing galing mo umarte, bravo napabilib mo na kaming lahat kaya umalis ka na!” dagdag pa ni Elton

Gusto kong matunaw sa kahihiyan sa aking mga narinig nung mga oras na yun, pero ikinabigla ko ang sinabi ni Harvey

“wala kayong karapatang magpalayas dito lalo pa sa sarili naming pamamahay kung may dapat man na umalis dito kayo yun” galit na tugon ni Harvey

“Pero Harvey, Josh mas pinapanigan nyo pa yang Anghelo na yan kesa sa aming dalawang taon nyo nang kaibigan?” tanong ni Grace

“you heard Harvey makakaalis na kayo” galit na tugon ni Josh

Wala na nga nagawa ang mga magkakaibigan kundi lisanin ang penthouse nila Josh at Harvey

“ahh Anghelo pag pasensyahan mo na lang sila ha, basta pagaling ka nalang” ngiti ni Luke habang papaalis na din

“hindi pa tayo tapos” matalim na sambit ni Elton

Nung makalabas na sila ay para akong nabunutan ng tinik, nakahinga na din ako ng maluwag kaya napagpasyahan ko nang magpaalam

“ahh guys tama naman sila sabit lang naman talaga ako ayoko naman masira dalawang taong pagkakaibigan nyo dahil lang sa akin kaya magpapaalam na ako, maraming salamat talaga ha tatanawin ko itong malaking utang na loob” ngiti ko habang nagpapaalam

“wag mo na lang pansinsin yun matagal na din naman akong asar sa mga yun masyado lang talagang mabait yung dalawang mokong na ito kung bakit kasi sinali pa sa grupo” inis na tugon ni Fatima

“sira ka talaga Fatima kami pa sinisi mo” si Josh habang natatawa

“wag ka na umalis Anghelo magpahinga ka nalang baka mabinat ka pa eh” pag aalalang tugon ni Harvey

“hindi ayos na talaga ako kaya ko na umuwi salamat nalang talaga ha” tugon ko

“wag na matigas ang ulo mo magtatampo kami sayo niyan eh, sige na mahiga ka nalang uli” si Josh

“pero kumain ka na muna at uminom ng gamot bago ka magpahinga ha para gumaling ka na” ngiting sambit ni Fatima

Wala na nga ako nagawa kundi makinig sa kanila, dahil weekend naman kaya walang pasok, nagpalipas pa ako ng isang araw sa penthouse nila Josh at Harvey dinalaw din ako nila Marie at Dindo para kamustahin, kinabukasan nang masiguro nilang magaling na nga talaga ako ay ihinatid na nila ako sa dorm. Habang nasa dorm ako ay kinausap ako nila Marie at Dindo

“grabe Anghelo ibang level ka na sila Josh at Harvey pa talaga ang nag alaga sayo nakakainggit ka” si Marie habang kinikilig

“oo nga talaga palang napaka bait ng dalawang yun” si Dindo

“oo nga eh nahiya talaga ako sa kanila” tugon ko

Hindi ako nakapunta kahapon sa tagpuan namin nila Inay at Itay yun kasi ang araw ng day off nila dahil na din sa nagkasakit ako kaya napagpasyahan ko na ngayong hapon ay puntahan na sila sa bahay ng kanilang amo para makamusta ko na din sila.

“guys puntahan ko mamaya sila Inay at Itay hindi ko kasi sila napuntahan kahapon nagkasakit kasi ako eh” sambit ko

“teka magpahinga ka nalang hindi ka pa lubos na magaling saka bilin nila Josh at Harvey na wag ka na muna palalabasin ng dorm” tugon ni Marie

“hindi ayos na ako kakamustahin ko lang naman sila Inay at Itay tapos uwi na din agad ako” tugon ko

“o sige kung mapilit ka pero sasama kami sayo mahirap na baka kung mapano ka pa” tugon ni Dindo

Pinuntahan na nga namin ang bahay ng pamilya Villegas para dalawin sila inay at itay. Nakita naman namin sila sa hardin habang may inaayos.

“Inay, Itay” excited kong sambit nung makita ko sila

“o anak ikaw pala nabalitaan namin ang nangyari sayo sinabi kasi samin ni Marie nung makita namin siya sa tagpuan natin dapat, ano ayos ka na ba?” pag aalalang tanong ni Inay

“oo nga anak nagkasakit ka daw? Magaling ka na ba? pasensya ka na wala kami para alagaan ka” si Itay

“naku wag na po kayo mag alala ayos na po ako kayo po kamusta naman po?” tugon ko

“ayos lang kami anak wag mo kami alalahanin, basta pagbutihin nyo lagi ang pag aaral nyo ha sayang din kasi ang scholarship na bigay sa inyo ng dela Vega foundation ipakita nyo sa kanila na hindi sila nagkamali sa pagpili sa inyo” tugon ni Inay

“opo Inay wag po kayo mag alala pag bubutihan ko po ang pag aaral ko” ngiti kong tugon

“naku aling Linda wag po kayo mag alala nag aaral po talaga kami ng mabuti” si Dindo

“oo nga po hindi naman po namin ipapahiya yung dela Vega foundation” dagdag ni Marie

Samantala ay di ko namalayan na nakikinig pala sa pinag uusapan namin si Grace, bigla nalang siyang lumabas malapit sa aming kinaroroonan

“well well well look who’s here andito pala ang oportunista kong kaklase” pang iinsulto ni Grace

Tumahimik na lamang ako dahil ayaw ko narin ng gulo

“sobra ka naman kung makapagsalita” sambit ni Marie

“tumahimik ka baka hindi mo alam kung sino ako? Ako lang naman ang anak ng bise presidente ng dela Vega group, baka gusto mong ipatanggal ko yang scholarship mo” si Grace habang tinatakot si Marie

Natahimik si Marie at napayuko na lamang

“o ano hindi ka makapag salita noh ang lalakas ng loob nyo eh mga patay gutom lang naman kayo lalo na ikaw Anghelo anak ka lang pala ng katulong namin kung maka papel ka sa school akala mo kung sino ka” galit na sumbat ni Grace

Bigla namang lumabas sa bahay ang mommy at ate ni Grace nung marinig ang mga pang iinsulto ng kanilang anak.

“iha anong nangyayari sayo bakit nagwawala ka?” tanong ng mama ni Grace

“eh heto ma yung Anghelo na toh ang mortal na kaaway ko sa school masyadong mapapel eh” tugon ni Grace habang dinuduro duro ako

“ahh hindi naman po” nahihiya kong  tugon

“anong hindi? magmula nung dumating ka napalayo na samin sila Josh at Harvey” tugon ni Grace

“aba Linda at Anton mapapel nga naman pala itong anak nyo eh baka nakakalimutan nyo kung ano kayo dito sa pamamahay namin? Tama mga katulong kayo kaya turuan nyo itong anak nyo na matutong lumugar” galit na sambit ni Mrs. Villegas

“ma’am pasensya na po” tugon ni Itay

Bigla namang nilapitan ako ni Lisa at sinampal

“ang kapal din naman ng mukha mo, tama nga pala ang mga nakwento sakin ng kapatid ko masyado kang mapapel” galit na sambit ni Lisa

“ma’am tama na po” habang inilalayo ako ni Itay

Bigla namang lumapit ang kanilang ina at hinawakan ako sa panga

“tandaan mo lahat ang mga sinabi namin sayo, layuan mo ang grupo ng anak ko!” galit na sambit ng kanilang ina habang hawak hawak ako sa panga

Nilisan nila ang aming kinaroroonan at pumasok na muli sa bahay

“anak pasensya ka na ha sabi ko naman kasi sayo wag ka na pumunta dito eh, yan pa tuloy inabot mo” si Inay habang inaayos ang aking sarili

“oo nga anak wag ka nalang papa apekto sa mga sinabi nila, basta pagbutihan mo lang ang pag aaral mo makakaalis din tayo dito” si Itay

“wala po yun ayos lang po yun gusto ko lang naman po talaga kasi kayo makita” tugon ko

Nakaramdam ako ng hiya at panliliit sa mga pang iinsulto ni Grace at ng kanyang pamilya sa akin at aking pamilya ngunit pinabayaan ko na lamang yun, hindi ko dapat iyakan ang bagay na yun dahil wala naman akong maling ginagawa at malinis ang konsensya ko. Nagpaalam na ako kay Inay at Itay, habang papalakad kami pauwi ay kinausap ako ni Dindo at Marie

“Anghelo ayos ka lang ba?” tanong ni Marie

“oo naman hindi naman ako magpapa apekto dun alam ko namang wala ako ginagawang masama” tugon ko

“grabe naman kasi sa pagka matapobre yung pamilyang yun” si Dindo

Kinabukasan araw nanaman ng pasukan at ngayon ay hindi na ako na late sa katunayan nga nyan ay maaga ako nakarating sa school nadatnan ko pa sila Josh at Harvey pati narin sila Fatima, Beth at Tom sa labas ng classroom na nagkukwentuhan. Pagkakita nila sa akin ay agad nila akong tinawag, pinuntahan ko naman sila agad

“o Anghelo ayos ka na ba? nabalitaan kasi namin nangyari sayo” si Tom

“salamat wag kayo mag alala ayos na ako” ngiti kong tugon

“Hindi nga pala kami nakapagpakilala sayo dati, ako nga pala si Beth at ito naman si Tom iba kasi course namin pero mga kaibigan din nila kami” ngiti ni Beth

“ikinagagalak ko kayong makilala” ngiti kong tugon

“nabalitaan din namin ginawa nila Grace sa bahay nila Josh at Harvey wag mo nalang pansinin mga yun may sayad talaga mga yun” si Beth

Bigla namang dumating ang grupo nila Grace sa aming kinaroroonan

“tingnan mo nga naman kung sino ang nandito, walang iba kung hindi ang anak ng katulong at driver namin, tama ang narinig nyo he’s just one desperate social climber” pang iinsulto sa akin ni Grace

“eh ano ngayon kung anak siya ng katulong? And for information matagal na naming alam yun pero unlike you hindi kami tumitingin sa estado ng pamumuhay ng isang tao” tugon ni Josh

“hindi nga ako nagkamali na makipag hiwalay sayo Grace, grabe ang ugali mo” si Harvey

“subukan mo pa ulit insultuhin si Anghelo babaliin ko talaga yang leeg mo” inis na tugon ni Fatima

“call ako diyan sis matagal na din ako nagtitimpi sa ugali niyang Grace na yan at least ngayon ipinakita na nya” si Beth

Bigla namang natahimik si Grace sa kanyang mga narinig, nagsalita naman agad si Elton.

“guys don’t tell me itatapon nyo 2 years nating pagkakaibigan para lang diyan sa Anghelo na yan, bat mas pinipili nyo pa siya kesa sa amin” tanong ni Elton

“Wala kasing pagkukunwari sa ugali ni Anghelo kaya nagustuhan namin siya hindi tulad nyo” tugon ni Josh

At dun na nga ay tuluyan nang pumasok sila Josh, Harvey at mga iba pa naming mga kaklase sa classroom, naiwan kami ni Grace at kanyang mga kaibigan dun, medyo kinabahan ako dahil sigurado ay iinsultuhin nanaman  ako ng mga ito buti nalang ay tinawag ako ni Harvey

“Anghelo tara na” si Harvey habang tinatawag ako

Pumasok na din ako sa loob ng classroom at umupo sa aking upuan sa gitna ni Josh at Harvey, habang nag didiscuss ang teacher ay kinausap ako ni Josh at Harvey

“Anghelo wag ka muna aalis mamaya ha may pupuntahan tayo ni Harvey” ngiting sambit ni Josh

“ha? San naman tayo pupunta?” tanong ko habang nagtataka

“basta maghintay ka lang may ipapakilala kami sayo” si Harvey habang naka ngiti

Samantala sa opisina ni Papa

“Donna” si Papa habang tinatawag ang kanyang sekretarya

“sir bakit po?” tanong ng kanyang sekretarya

“ipatawag mo nga si Ms. Vasquez yung mga namamahala sa mga scholars sabihin mo dalhin din ang mga papeles ni Anghelo Suarez” utos ni Papa

Dumating si Ms. Vasquez sa opisina ni Papa dala dala ang aking mga papeles at iba pang dokumento. Pinaupo siya ni Papa

“sir pinatawag nyo daw po ako? Heto po pala yung mga dokumento ni Anghelo” si Ms. Vasquez

“kamusta naman bang scholar si Anghelo?” tanong ni Papa

“kauumpisa palang naman po ng pasukan kaya hindi pa po namin nakakausap ang kanilang mga guro pero sa pagkaka interview ko po kay Anghelo at ayon na din sa record nya sa dati nyang eskwelahan ay mukhang matalino naman po ang bata” tugon ni Ms. Vasquez

“ganun ba? sige gusto ko alagaan mo si Anghelo bantayan mong maigi ang kanyang pag aaral natutuwa talaga ako sa batang yun” tugon ni Papa

“eh sir bat ganun nalang po ba ang interes nyo kay Anghelo pwede ko po bang malaman?” tanong ni Ms. Vasquez

Binuksan ni Papa ang kanyang cabinet sa table at kinuha ang aking larawan saka pinakita kay Ms. Vasquez

“s-sir si Anghelo po yan ahh” gulat na sambit ni Ms. Vasquez habang tinitingnan ang aking larawan

“heto ang bunso kong anak na si Jey namatay siya dalawang taon na ang nakakalipas kaya ganun nalang ang pagkatuwa ko pag nakikita ko si Anghelo” tugon ni Papa

“sir sorry po dahil po tuloy sa tanong ko nahalungkat tuloy yung nakalipas pasensya na po ulit” nahihiyang tugon ni ms. Vasquez

“walang anuman sige makakaalis ka na pero iwan mo muna itong mga papeles at dokumento ni Anghelo kakailanganin ko pa ito” utos ni Papa

Umalis na si Ms. Vasquez at tinawag muli ni Papa ang kanyang sekretarya

“Donna” tawag ni Papa

“sir bakit po?” tanong ng sekretarya

“papasukin mo na yung private investigator” utos ni Papa

Pumasok ang private investigator at kinausap sya ni Papa

“Good after noon po” bati ng private investigator

“good afternoon din, hindi na ako magpapaligoy ligoy pa gusto kong imbestigahan mo ang lahat tungkol sa taong ito, heto ang mga dokumento at kanyang papeles makakatulong ito” utos ni papa

“sige po sir pero para saan po ba ito?” tanong ng imbestigador

“hindi ko alam pero magaan kasi ang loob ko sa batang yan alam kong imposible pero para kasing lukso ng dugo ang nararamdaman ko” tugon ni Papa

“ahh sa madaling salita gusto nyo malaman kung anak nyo po ba ang batang ito?” tugon ng imbestigador

“oo yun na nga” tugon ni Papa

“sige po sir pero kung sa DNA test palang sigurado ako matatagalan pa bago tayo makakuha ng resulta” tugon ng imbestigador

“wala problema kahit matagalan ang importante ay makasiguro ako” tugon ni papa

Samantala sa aming kinaroroonan sa oras ng dismissal

“ano Anghelo handa ka na ba?” si Josh

“oo pero san ba tayo pupunta?” pagtataka ko

“basta may ipakikilala lang kami sayo” tugon ni Harvey

Sumakay na kami sa sasakyan ni Josh dinala nila ako sa isang sementeryo, naglakad kami papunta sa isang puntod pagdating namin dun ay nakita ko ang pangalang Jey dela Vega

“heto ba si Jey?” tanong ko

“oo yan yung isa pa naming matalik na kaibigan” tugon ni Harvey

Napatingin naman ako sa katabing puntod nito at natulala ako nung mabasa ko ang pangalang Rose dela Vega, nilapitan ko ito at hinawakan ang pangalan hindi ko alam pero biglang tumulo ang aking mga luha nung mga oras na yun.

“Anghelo ayos ka lang ba?” pag aalalang tanong ni Josh

“oo nga bat umiiyak ka?” tanong ni Harvey

“h-heto ba ang mama ni Jey?” nauutal kong tanong habang umiiyak ako

“oo yan si tita rose pero mas nauna siyang namatay kay Jey, malapit nga yang si Jey sa mama nya” paliwanang ni Josh

“pero bakit ka umiiyak?” tanong ni Harvey

“ahh wala ito naaawa lang siguro ako kay jey” pagsisinungaling ko, ang totoo ay may kung anong tumutusok sa aking puso nung makita ako ang puntod ng ina ni Jey

Nagtagal pa kami dun ng ilang oras nakakatuwa sila dahil kinakausap nila si Jey, si Harvey halatang may tampo parin dahil sa mga sinasabi nya. Magdidilim na nung mga oras na yun kaya nakaramdam ako ng takot

“Josh, Harvey pwede bang umuwi na tayo? Magdidilim na kasi nakakatakot na” sambit ko habang di mapakali

“hahaha! Ikaw talaga alam mo ba ganyan na ganyan din si Jey matatakutin” si Josh habang tawa ng tawa

“oo nga tol naalala ko pa di nga natin maiwan si Jey pag nasa sementeryo tayo hahaha” si Harvey habang tawa din ng tawa

Umuwi na kami at ihinatid na nila kami sa Dorm, samantala sa bahay nila Grace habang kumakain sila ng buong pamilya nya

“Pa I need a favor” sambit ni Grace

“ano yun anak” tanong ng Papa nya

“gusto kong tanggalin mo sa pagka scholar ng dela Vega foundation yung Anghelo Suarez, you can make that happen naman diba?” paglalambing ni Grace

“pero bakit naman?” tanong ng Papa ni Grace

“Hon gawin mo nalang ang gusto ng anak natin tama si Grace masyadong mapapel ang Anghelo na yan tuloy napapalayo na yung anak natin sa grupo nila Josh at Harvey pano sila magkakabalikan ni Harvey kung ganun ang nangyayari” paliwanag ng mama ni Grace

“I agree pa tutal vice president ka naman ng company I’m sure magagawa mo naman yun” si Lisa

“ok ok yun lang pala don’t worry para sa mahal kong anak gagawin ko ang lahat” ngiting tugon ni Mr. Villegas

Kinabukasan sa kumpanya ipinatawag ni Mr. Villegas si Ms. Irene Vasquez sa kanyang opisina

“ikaw ang namamahala sa mga scholars hindi ba?” tanong ni Mr. Villegas

“opo sir ako nga po” tugon ni Ms. Vasquez

“gusto kong tanggalin mo sa pagka scholar yung Anghelo Suarez” utos ni Mr. Villegas

“ho? Sir pero bakit po?” gulat na tanong ni Ms. Vasquez

“wag ka nang magtanong gawin mo nalang ang inuutos ko! Maliwanag?” sigaw ni Mr. Villegas

Lumabas sa opisina si Ms. Vasquez at dali daling nagpunta sa opisina ni Papa

“o bakit humahangos ka may problema ba?” tanong ni Papa

“eh sir inuutos po kasi ni Sir Villegas na tanggalin ko daw po sa pagka scholar si Anghelo” tugon ni Ms. Vasquez

“what?!” galit na tanong ni Papa

Itutuloy...

Abangan ang pagbabalik ni Anghelo sa kanyang tunay na estado hehe

By the way guys hindi ko pala tatapusin ito dahil lang dun sa isang taong naninira alam ko naman kung sino siya pero hayaan nyo na siya hehe. Ayaw ko kasi ng paligoy ligoy planado kasi bawat chapters nito kaya stick to the plan lang naman lagi ako hindi porke madami nagbabasa pahahabain ko na, baka kasi masira lang ang story ayoko naman mangyari yun :)

oo nga pala alam ko excited na kayo sa muling pagbabalik ng alaala ni Jey malapit na po kailangang kailangan lang kasi sa story na may mga daanan pa para maramdaman nyo yung emotions sa muli nyang pagbabalik parang yung nangyari sa pagwawakas ng sa aking paglisan hindi ganun kabigat mararamdaman nyo kung hindi kayo naumay sa pagsasamahan ng tatlo hehe :) Anyway hindi ko pa naman kayo binigo :)